Les 10: Huwelijk en/of huisdier
Leiden, Maandag 29 februari 2016
Lieve Liefdescursisten,
oordat ik inga op het prangende probleem van deze week, wijs ik u even op deze dag. Een schrikkeldag. Dat komt slechts eens in de vier jaar voor. Doe daar iets mee, zodat u de komende vier jaar met genoegen terugdenkt aan vandaag. Neem eens een risico, romantisch-technisch bezien. Waarschijnlijk is het beste datgene waaraan u al gedacht heeft met een "dat nooit!" gevoelsreactie. Daar zit uw verlangen immers.
Verlangen drijft u voort. Het is de oerbron van de beschaving. Bent u boos of verbitterd in de liefde, dan ligt onder die laag van vesteende afweer een verlangen naar liefde te wachten.
Nu komt het verlangen altijd met een begeleidende voorwaarde. Die is: geduld hebben. De ene Liefdescursist heeft daar meer van op voorraad dan de andere. In het algemeen is het zo, dat degene met het minste geduld, de meeste liefdesproblemen heeft. Deze wet geldt minus een factor geluk of pech. U kunt best op uw vierde al verknocht raken aan het buurjongetje of buurmeisje en daar later een gelukkig huwelijk mee beleven. Groeide u op in een vrijstaand huis, dan had u pech.
Geduld verschaft u de ruimte om goed naar een Aanstaande Geliefde te kijken. Is deze wel geschikt voor u? Zelf kon ik me in de lange domme fase van mijn leven al verlieven op iemand met een mooie stem, dat hij ermee de ellendigste uitspraken kon doen, ontdekte ik pas later. Zo leert men. Zo leer ik. U toch niet?
Velen verlangen naar een huwelijk met de gedachte, dat dit voor altijd is. Beiden beloven dit immers. Dus moet het wel zo zijn. Scheiden zal u niet overkomen, vindt u. En daarvoor heeft u tal van goede redenen, die ook bekend zijn bij alle gescheiden mensen.
De kern van dit verlangen is: liefde voor altijd. Wiens voor altijd eigenlijk? Het uwe? Stel dat u over twee jaar flink onder de bus komt, dan heeft u als pasgetrouwde Cursist grote kans op liefde voor altijd. Stel dat u nog vijftig jaar leeft, is die kans dan even groot?
Feitelijk is de kans op liefde voor altijd het grootste tussen u en een huisdier. Dat levert u ook die uitzonderlijke diepte van de liefde op, waarin u hoopt dat de ander eerder gaat, omdat u dan het voor-altijd kunt geven. Dat verdriet draagt u dan wel, besluit u. Liefde voor het dieren is vaak groter en dieper dan liefde voor de mens. Wanneer u een geliefd huisdier heeft, dan voelt u dus liefde in overvloed. U heeft daarmee de ruimte om goed te beslissen of er nog een huwelijk bij past. Of wanneer. Of dat u denkt, dit kan wel na de dood van mijn huisdier of in een volgend leven.
De kern, het gaat altijd om de kern. Die is: liefde is liefde. Het gaat om uw gevoelservaring. Staar u niet blind op dat huwelijk. Dat kan meer kapot maken dan u lief is.
En hoe zit het dan met kinderen, hoor ik u vragen. Dat is tout autre chose. Volgende week leg ik u de finesses daarvan uit, die verneemt u van
Uw Liefdesdocente,
oe was het ook alweer? Inderdaad. Wie wat bewaart, die heeft wat. Er zijn voorgaande cursusjaren van de Leidse Liefdescursus. Verkeert u in staat van wanhoop, weet u helemaal niet meer of u aantrekkelijk bent en of er ooit iemand van u zal gaan houden, begin dan bij de Opfriscursus. Staat he-le-maal onderaan. U kunt mij ook 
l eerder onderwees ik enkele basiskennis over het fenomeen compleet zijn. In een les over algebra-wetten in de romantiek (cursusjaar Examentijd, 2001) schreef ik:
ilt u meer weten, heeft u dringende vragen of wenst u een intensieve begeleiding die buiten de gratis digitale bijstand gaat? Dat kan.
