U van... Ultimatum
Leiden, maandag 31 januari 2000
Arme Liefdescursisten,
U wachtte uren lijdzaam bij de telefoon, kampeerde dagen bij de brievenbus
of controleerde de e-maildoos overmatig vaak. Eindelijk was de prins/es van
uw dromen verschenen, u ondernam zelfs met succes enig initiatief en nu is die
ander aan zet. Vindt u. Hoopt u. Wenst u. Terwijl u beloften doet aan een eventuele
God, begrijpt u toch dat er niet eeuwig gewacht kan worden. Om dat te voorkomen,
maakt u gebruik van het Ultimatium.
Een ultimatium toepassen, betekent tout simple dat u een grens stelt.
Alleen in huize Utopia belt iedereen keurig na
dat toegezegd te hebben, als u elders woont - en dat doet u - is het ongewis
of u het verlossende gerinkel zult horen.
Nee, Cursisten, ik wil geen new age-praatjes horen over elkaar de ruimte geven
en in elkaars waarde laten. Een pril contact is te kwetsbaar voor dat soort
onzin. Hier dient gehandeld te worden, en snel ook.
Maar niet te snel. Iedere uiting heeft in deze
fase een sturende invloed op de volgende, al was het alleen maar een destructieve.
Een ultimatium stellen geeft duidelijkheid en schenkt gemoedsrust. Bovendien
voorkomt het dat u nodeloos wacht op de vervulling van lege beloften die tegenwoordig
zo gemakkelijk gedaan worden. "We bellen nog!", roept men sociaal, terwijl ik
dan denk: "Wanneer, zei je?" Persoonlijk geeft moi de voorkeur aan mensen
op wie moi kan rekenen, en die kwaliteit meet moi met het ultimatum.
Maar dit terzijde.
Geval 1. U gaf de prins/es uw telefoonnummer. Dezelfde dag nog gaat de telefoon.
Was het geen liefde op het eerste gezicht? Dan verveelt de prins/es zich te
pletter en dient u als amusement. Is er binnen tien dagen nog niet gebeld? Dan
is de prins/es ziek, comateus of dood. Informeer gerust bij een wederzijdse
kennis, maar blijf discreet. Als geen van deze drie verdrietjes aan de orde
zijn, hoeft u niet meer te rekenen op een telefoontje.
Geval 2. U gaf uw e-mailadres. Hoogst modern. Binnen drie dagen moet de eerste
mail binnen zijn. Zo niet: tant pis.
Geval 3. U was zo dom uw adres te verstrekken en verwacht nu bloemen of bezoek.
Een psychopaat meldt zich binnen 48 uur en weet u te verrassen. De romanticus
stuurt u binnen zeven dagen een briefje met een charmant voorstel. Is er na
een week geen post, dan komt die niet. Valt er nadien een ansicht in de bus,
gooi die dan gerust weg, tenzij u de sluitpost wilt zijn op iemands sociale
leven.
Compris? Dan kunnen we volgende week verder met de V van
Vendetta. Heeft de geschiedenis van Romeo en Julia ons iets geleerd?
Loont het om langdurig te wrokken en op wraak te zinnen? Soms wel.
Hoe dat zit, weet u op maandag 7 februari.
|