Wet 8: De Man Is Een Jager

Leiden, maandag 13 februari 2006

Lieve Liefdescursisten,

Voor het simpelste van het simpelste heeft men in Nederland een vergunning nodig. Een auto bij de eigen woning parkeren. Lippenstiften verkopen. Vissen. Alles dat binnen het vanzelfsprekende valt, is gebonden aan regels en vergunningen.

Moi vindt dat héél mooi.

Zo is het leven overzichtelijk.

Toch?

De Liefdescursisten die extra ijverig knikten van jazeker, moeten eens goed opletten.

Algemeen neemt men aan - o, die men toch altijd!- dat de man een jager is. Hij is gewend het initiatief te nemen en als hij dat niet kan, wordt hij afstandelijk, boos of ziek. Of alledrie.

Een vrouw gaat met een man dineren, uitgebreid en duur, en betaalt de rekening. Op het moment dat de man dat begrijpt, vertoont zijn gezicht een uitdrukking van verbijstering. Het initiatief is hem ontnomen. De rest van de avond zegt hij niet veel meer. C'est dommage!

Een vrouw nodigt een man uit. Zij gaat naast hem zitten, binnen ruikafstand. Zij glimlacht en legt haar hand op de zijne. De man trekt schokkerig zijn hand terug en zegt te luid: "Hé!"

Een vrouw vertelt een man, dat zij uitkijkt naar hun volgende afspraak. De dag ervoor stuurt de man een bericht dat hij ziek is, en dat blijft maandenlang zo. Zij zendt hem geen fruitmand.

Zij is teleurgesteld.

Dit zijn drie voorbeelden waarin eenzelfde type man voorkomt: hij die meent een jager te zijn. Hij die moet jagen. Omdat hij man is. En een man heeft een prooi nodig. Wat doet een prooi? Bang kijken, omdat er een grote sterke jager aanwezig is. Een kleine stem opzetten, een aarzelend bewegen, een onhoorbaar smeken om genade. Dat alles vindt de man die meent dat hij een jager is, heel erg fijn. Dan voelt hij zich onoverwinnelijk. Man, jager. Het heelal behoort hem toe. Eigenlijk is hij God.

Zulke mannen zijn gevaarlijk. Zij hebben de kwetsbaarheid van een prooi nodig om man te kunnen zijn. Opgepast met hen, meisjes-Liefdescursisten. Mijd de man die meent dat hij een jager is. Tussen jachten en slachten ligt een kleine stap.

Indien de man een jager was, Liefdescursisten, dan had hij wel een jachtvergunning nodig. Zelfs het neerschieten van een lief konijntje is in Nederland aan regels gebonden. Indien de man een jager was, had het postkantoor een speciaal loket voor jachtvergunningen, en kon de man lid worden van verenigingen om in groepsverband te jagen. Vergelijk het met de wereld van de visvergunningen.

De man is geen jager. De man is een mens. Daarmee beginnen voor hem de problemen.

Een man moet gevoelig wezen en kunnen afwassen. Maar hij moet ook stoer ogen en een motor bezitten. Vrouwen zien dat graag. Hij moet net zo goed initiatief kunnen tonen als ontvangen.

Dat vindt de man allemaal nogal moeilijk.

En de vrouw? Zij is gewend dat de man initiatief neemt. Regelmatig ontvang ik correspondentie waarin de vrouw oprecht verontwaardigd zinnen schrijft als: "Maar ik ga hem zelf toch niet bellen" of "Hij nam niet eens bloemen voor me mee". Ik antwoord dan, dat degene die verlangt, ook moet handelen.

Wenst u telefonisch contact, bel.

Wenst u bloemen in huis, koop ze.

Wenst u presentjes, begin met geven.

Ik herhaal: wie verlangt, moet handelen naar dat verlangen. Doet u dat niet, dan verwacht u het onbestaanbare van een man. Hoe kan een man weten dat u de witte orchideé prefereert boven de roze? Dat u jarig bent in november zonder dat u zoiets ooit gezegd heeft? Of dat u zo graag op dinsdag post ontvangt?

Ah! Daar is de dag. Dinsdag is het Valentijnsdag en wat gaat u ermee doen? Angst regeert alom. Nooit is Nederland zo kwetsbaar dan wanneer het om liefde en romantiek gaat. Velen zijn bang voor gek te staan, en dat is kennelijk erger dan een grote liefde missen. Toe, neem het risico eens. Het huiswerk helpt u daarbij.

Heeft u dat begrepen? Beantwoord dan voor uzelf de controlevraag: wilt u een Valentijnskaart ontvangen? Lees nu de toelichting.

Aanstaande maandag doceer ik een nieuwe Liefdesles, die zijdelings raakt aan mogelijke Valentijnsdepressies. "Verliefdheid Laat Zich Niet Dwingen" lijkt de Liefdeswet te zijn waar velen in geloven. Liefdesgeluk, andersom geredeneerd, komt totaal onverwacht. Nu, uw Liefdesdocent kent de betekenissen van die opvatting uit haar eigen leven. Met wilskracht valt veel te bereiken, maar of dat genoeg is voor liefde? Op maandag 20 februari hoort u het antwoord op deze en andere vragen van moi,

Uw liefdesdocente, Vilan van de Loo