|
Les 9: "Ze moeten
me niet"
Leiden, maandag 4 maart 2013
Lieve Liefdescursisten,
Het is een klacht die ik slechts af en toe hoor, maar die
natuurlijk zeer vaak voorkomt. U heeft een Geliefde en die
Geliefde heeft ouders. Of vrienden en vriendinnen. Of een
ander clubje waarover u alleen maar goeds hoort, zo lief en
zo leuk als ze zijn, nou. En die schattemensen zijn vol verlangen
om ook u in de armen en in het hart te sluiten. Opgetogen
gaat u met de Geliefde mee, ellendig komt u weer terug. Ze
moeten u niet. Hoe kan dat nou?
Verliefdheid is een omvattend gevoel. Iemand die op u verliefd
is, weet zeker dat ook anderen dat kunnen of zullen zijn.
Daarom gaat prille verliefdheid vaak samen met felle jalouzie,
maar dat terzijde. Waar het hier om gaat, is de rose bril
waardoor naar u gekeken wordt. U bent ideaal. Ja, in combinatie
met de Geliefde. Andere combinaties staan nog te bezien.
Wat ook als combinatie te bezien is, dat is die van uw Geliefde
en dat clubje. In dit verband is het voorstellen aan de ouders
een onthutsende ervaring. U heeft een Geliefde die zo geweldig
is en hoe kunnen er dan zulke walgelijke ouders aan vastzitten?
Is uw Geliefde misschien een vondeling?
Neen. Dat wil zeggen, vrijwel nooit. Op korte termijn kunt
u zich troosten met de gedachte dat opa en oma van de Geliefde
waarschijnlijk bij leven net zulke engelen waren, dus alle
goede eigenschappen hebben een generatie overgeslagen. Op
langere termijn dient u een strategie te hebben. Want ten
eerste: hoe gaat u om met walgelijke schoonouders, en ten
tweede, hoe zullen ze met u omgaan?
Wat zijn de mogelijkheden?
- U besluit alle contact te vermijden. Geen verjaardagen,
geen feestdagen en straks kan uw Geliefde er met de kinderen
alleen naar toe, u vindt alles best zolang u maar niks hoeft.
- U doet alsof er niks aan de hand is, omwille van uw Geliefde.
Die mag niet tussen twee vuren komen te zitten.
- U gaat de schoonouders gedragsinstructies verstrekken,
zoals zij het ook aan u doen.
Ik zeg het maar meteen, alle opties zijn fout.
Van de laatste mogelijkheid komen grote ruzies waarna u geen
schoonouders meer heeft maar ook geen Geliefde. De voorlaatste
optie houdt u gewoon niet vol. En de eerste roept vragen op,
waarna u vroeger of later in de laatste optie zult belanden,
en die laatste optie werkt niet.
Wat u moet doen, is iets van alles. Geen zware
gesprekken, geen uitleggen, geen discussies. Beperk het aantal
bezoeken tot een X aantal keren per jaar en laat uw Geliefde
beslissen wanneer u op bezoek moet, en ook hoe lang dat duurt.
Dan is het een kwestie van volhouden. Er is evenwel nog een
aandachtspuntje dat u niet uit het oog mag verliezen.
Geliefdes kunnen op de zeer langere termijn
op hun vader of moeder gaan lijken. Het kan. Het hoeft niet.
Maar zie de mogelijkheid onder ogen en begin te bedenken of
u daar tegen kunt. Zoek de signalen, luister naar familieverhalen
of het vaker voorkomt.
Natuurlijk valt het u een beetje tegen dat er
geen pasklare oplossing voor is, wanneer u geconfronteerd
wordt met walgelijke schoonouders. Maar u kunt troost vinden
in dat hele eenvoudige: begrens het contact. Dat weet u bij
de eerste stap over de drempel hoe laat u weer weg mag en
dat u pas over een hele lange tijd weer hoeft. Stemt dat idee
niet opgewekt? Inderdaad.
Ik kan u uit eigen ervaring zeggen, dat deze
methode werkt. Eens moest ik mee naar een afschuwelijk feest
en na enig onderhandelen was afgesproken dat we na drie uur
weg gingen. De volle drie uren lang was ik de ziel van het
feest, want ik wist: straks mag ik weg. Maar de Geliefde meende
dat ik het naar mijn zin had, dus besloot hij langer te blijven.
En we waren met zijn auto. Dat waren twee leermomenten tegelijkertijd:
duidelijkheid over de werking van de afspraak verschaffen
en altijd zorgen voor eigen vervoer.
Aanstaand maandag ga ik in op een probleem dat
prille relaties vaak vroegtijdig in de knop knakt. U ontmoet
een kandidaat-Geliefde en die blijkt geweldig, alleen die
foelelijke kleren! Wat nu? Vrouwen met broekrokken of overmatig
veel strikken in het haar, mannen met de trui achter de riem
gepropt, lelijk haar, te grote jas, de schrik kan overal door
komen. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat het vooral
vrouwen zijn die zich ergeren aan de uitmonstering van de
man, maar de man lijdt er dan weer onder dat hij geen fijne
kleren aanmag. Hoe komt u daaruit? Volgende week hoort u het
van |
