|
Les 19: Drankzucht en andere
ellende
Leiden, maandag 13 mei 2013
Lieve Liefdescursisten,
De een drinkt voor de gezelligheid, de ander omdat de fles
nog niet leeg is. De tweede fles evenmin. En de derde, die
is het begin van het laveloze einde. Zodra u daar iets van
zegt, bederft u de gezelligheid. Dat is natuurlijk ook zo.
Voor een dronkelap is het vervelend om kritiek te krijgen.
Daags erna voert u weer hetzelfde gesprek over gewoonten,
verslavingen, ziekte en eigen verantwoordelijkheid. Deprimerend,
inderdaad.
Drankzucht is vergelijkbaar met gokzucht, koopzicht en vraatzucht
en al die andere zuchten. Waarnaar richt zich dat verlangen?
Op iets. Een substantie dat het gat in de ziel kan dichten.
Maar dat gat is een bodemloze put, dus nooit en te nimmer
zal er genoeg gedronken kunnen worden.
- Zielig hoor. Zo iemand heeft hulp nodig.
- Voor u is het dan einde oefening.
- U hoopt dat niemand ontdekt dat u gisteren twee flessen
verstopte in huis.
Iedereen is bevattelijk voor drankzucht en andere
ellende, maar de een meer dan de ander. Misschien bent u erfelijk
belast door ouders die jenever dronken alsof het water was.
Toch heel anders dan wanneer uw pappie en mammie aan yoga
deden en alleen groene thee dronken. Maar het kan ook zo zijn,
dat u door tegenslag een gat in uw ziel heeft gekregen. Met
tegenslag bedoel ik ingrijpende gebeurtenissen als een scheiding,
de dood van een geliefde (mens of dier), een depressie of
een verkeersongeluk. Het gaat om een plotselinge ervaring
en angst van "misschien komt het nooit meer goed met
mij". Dat gevoel gaat u onderdrukken, omdat het te veel
pijn doet om het te voelen.
Ik zeg dit ook uit eigen levenservaring. Eens
had ik zo veel en zo'n pijnlijk liefdesverdriet, dat ik begon
te drinken. Ierse whiskey, die altijd wel ergens in de aanbieding
was. Het drinken om te vergeten lukte uitmuntend. Wel vond
ik na een aantal weken dat ik best veel dronk, en ik had daar
toch geen goede reden voor, waarna ik stopte. Met een mokerslag
keerde het liefdesverdriet terug. Toen wist ik weer waarom
ik zoveel dronk en ook besefte ik dat het zinloos was. Na
een oceaan vol tranen te hebben gehuild, vond ik een nieuw
evenwicht in mezelf.
Lieve Cursisten, leer van de ellende die ik
heb doorstaan, zodat u niet hoeft te lijden zoals ik heb geleden.
Maar ja, het kan ook zo zijn, dat uw prille
Geliefde het een of het ander overmatig gebruikt. Dat hindert
u, en het feit dat het u hindert, dat hindert uw Geliefde
weer, wat u op uw beurt weer hindert. Dat is geen gelukkig
scenario. Uw Geliefde blijft waarschijnlijk de komende jaren
zo. Ofwel u houdt op het ergerlijk te vinden, ofwel u houdt
met de Geliefde op. Misschien is die met de fles wel veel
gelukkiger dan met u. Onderhandelen met dergelijke Geliefdes
is volstrekt zinloos, die tijd kunt u beter besteden aan een
nieuwe hobby.
Hiermee ben ik heel natuurlijk aangekomen op
het tere onderwerp van volgende week. Wanneer u door eigen
wens of door ellendige omstandigheden afscheid moet nemen
van uw Geliefde, hoe doet u dat dan? En is dat hetzelfde als
iemand afwijzen? De details en de praktische aanwijzingen
krijgt u aanstaande maandag van |
