Wat Anderen Zeggen

Leiden, maandag 10 juni 2002

Liefdescursisten,

Liefde is een vreemde affaire, en voor sommigen zal dat altijd zo blijven. Er zijn Cursisten die deze fascinerende liefdeslessen al vanaf den beginne volgen en alleen nog maar meer in de war raken. "Dat zoiets óók nog kan," steunen zij wanhopig na het lezen van de nieuwste les. Ja, er is veel leed onder de zon en de liefde brengt steeds weer wat nieuws, zeg ik dan opgewekt. Gezien de enorme hoeveelheid mails die ik van heren-Cursisten krijg, lijkt de man tegenwoordig de liefdeskneus par excellence te zijn, vooral en indien als hij met een vrouw wil romantiseren. Homo's hebben in deze nergens last van, zodat ik het homosexuele in een aantal gevallen dringend onder de aandacht breng, ook als u als man gewoon eens wat anders wil dan almaar een vrouw. U kunt best van kaas houden èn van jam. Mais...

Mais... o, wat dwaal ik weer af. En dat terwijl er in de wachtkamer een Cursist zit te wachten, die het helemaal niet weer weet. Welkom, "Wanhopig in Warffum". Rechts van je liggen de digitale zakdoeken.

"Wanhopig in Warffum" woont in een klein dorpje ergens bovenin Groningen. Nu, dat zijn ook mensen, daar in Warffum. "Wanhopig" kan er echter niet mee omgaan. Hij voelt zich bedreigd door zijn dorpsgenoten en dan met name de vrouwen, de Warffinnetjes. Onder hen bevindt zich zijn prille Geliefde. Ook een Warffinnetje, maar eentje die een speciale aantrekkingskracht op mijn wanhopige Cursist heeft. Over haar schreef hij mij met zulke uitvoerige details, dat zelfs mijn kleine rode kater Tim ervan moest blozen. Foei, foei, foei. En dat klaagt dan over vrouwen.

"Wanhopig in Warffum" kan er geen wijs meer uit worden. Deze man meent dat een vrouw ja bedoelt als ze nee zegt. En hij is bang dat dat zijn prille Geliefde alles wat hij zegt en doet met de vriendinnen bespreekt. Dat heeft hem verlamd. Kussen is er niet meer bij. Hij durft zelfs nauwelijks meer wat te zeggen of doen, uit angst voor wat hij van anderen te horen gaat krijgen. Hij vreest gegiechel achter zijn rug, en wetende blikken van de visvrouw op de markt. Warffum is maar klein tenslotte. Wat nu?

Wel, de zaak is evident en in de verschijnselen eeuwenoud. Moi diagnosteert hier een klassiek geval van castratieangst. Nu hoeft de slagersvrouw in Warffum niet opgewekt uit haar leren fauteueil op te veren, want er zijn andere manieren om de angst voor toekomstige gebeurtenissen weg te nemen.

Het zit eenvoudig zo.

"Wanhopig in Warffum" moet zich niet zo aanstellen. Een beetje afleiding zoeken. Ga eens naar de bioscoop, trek baantjes in het zwembad of maak je nuttig voor je medemensen, "Wanhopig". In Warffum zijn vast ook eenzame bejaarden. Doe daar wat mee.

Want dat hele geneuzel over vrouwen die roddelen, irriteert mij vreselijk. Castratieangst is uitgevonden door mannen die te weinig om handen hebben en 't is vervolgens een eigen leven gaan leiden.
Moi kent de hoeveelheid en de soort informatie die heren in kleedkamers en onder douches uitwisselen, en wenst zich niet te herinneren wat die heren zeggen als zij bier drinken. Ik heb mijn bronnen, en die spreken alleen de waarheid.

Als "Wanhopig in Warffum" dus werkelijk van zijn Warfinnetje houdt, trotseert hij met gemak alle ingebeelde roddels en blikken van zijn dorpsgenotes. En kan hij dat niet, dan hoort hij eens over zichzelf na te gaan denken. Schaamt hij zich soms over hetgeen hij zegt? Kan hij werkelijk zo beroerd zoenen en moet hij dus weer terug zijn zijn oefen-koe in de wei? Hiermee laat ik "Wanhopig in Warffum" aan zijn lot over. 't Is het zijne tenslotte.

Er zijn urgentere kwesties gerezen inmiddels. Hoe weet ik wanneer ik verliefd ben, wat is het verschil tussen echte liefde en verliefdheid, wat zijn geschikte presentjes, hoe herken ik overspel en zo nog duizenden vragen meer ontvang ik. Mag ik mijn slechtziende Cursisten wijzen op het elegante blokje linksboven van deze wijze woorden? Daar zijn de vorige jaargangen van deze Liefdeslessen voor Gevorderden te vinden. Begin bij de Opfriscursus, laat de materie ook bezinken en ontwikkel u tot een.. in vredesnaam, ontwikkel u eens.

Volgende week een van de laatste Liefdescursisten in dit schooljaar. Ja, over een paar weken gaat uw overweldigende moi met reces. Men heeft mij elders hard nodig en ik wil mijn affecties eerlijk verdelen. U heeft nu alweer bijna een half jaar op mijn brede en elegante damesschouders geleund. En bent u soms dankbaar? Ach, als ik het dáárom moest doen... Neen, 't is voor een betere wereld.

Met "Harig in Harlingen" ontmoeten wij een man met een klassiek zomerprobleem, dat haast nergens besproken wordt. Deze Liefdescursist is dol op zee en zon, maar bekende mij gebukt te gaan over een sterke haargroei op zijn rug. Hij mailt hierover met soortgenoten, koopt aardige overhemden met lange mouwen maar veel verder komt dat niet. Sinds ik zijn foto's zag, waarvan ik er u enkele mag tonen van hem, heeft hij mijn sympathie. Wat "Harig in Harlingen" te doen staat, horen hij en u volgende week van moi,