Zijn mannen nog wel nodig?

Leiden, maandag 15 april 2002,

Liefdescursisten!

Het is een prangende vraag die hier gesteld is: zijn mannen nog wel nodig? Om de nagelbijters onder hen meteen uit hun lijden te verlossen: ja. En daarbij zeg ik: maar anders dan voorheen. Dat is even wennen, ook voor de dames. Natuurlijk zijn de oude rolpatronen nog hier en daar volop aanwezig en halen talloze heren een Geliefde uit Polen, waar de vrouwen nog een gehoorzaam karakter hebben, dat wil zeggen, tot ze in Nederland over een verblijfsvergunning beschikken. En o, er zijn dames genoeg die zich geborgen wanen bij een geliefde die zegt alleen warme maaltijden en nachtelijke plichtsvervulling te wensen. Aan hen zijn deze regelen niet besteed. Aan wie dan wel? Wel, mij dunkt dat u daar zelf het beste antwoord op kunt geven.

Uit Oss klonk afgelopen week de wanhoopskreet van mijn Liefdescursist "Onzeker in Oss". Hij klaagde dat ik manonvriendelijk ben en dat hij uit vrees voor vrouwen nauwelijks de straat meer op durft. En hoe dat nou verder moet.
Wel, de vrouwen uit Oss zijn mij onbekend, dus of het Kenau-gehalte onder hen hoger is dan elders, zou nog onderzocht moeten worden. Wellicht is verhuizen voor "Onzeker in Oss" een optie. Of zich verdiepen in de boeddistische beginselen, zodat hij zich leert schikken in het onvermijdelijke.

Maar ook een boeddist moet zich staande houden in dit leven. Enfin, met bespiegelingen over karma en het verband met goede bonbons is "Onzeker in Oss" niet geholpen. Wel met praktisch advies.

Voorheen was het zo, "Onzeker in Oss", dat de patronen vastlagen. De man nam initiatief, de vrouw wachtte af en giechelde verlegen. Hij was actief, zij passief. Mannen onderling maakten seksistische schoonmoedermoppen, vrouwen onderling bespraken of zij wel mooi genoeg waren. Die tijden keren niet meer terug. Het is tegenwoordig, zoals je merkt, bon ton om wat koekjes van eigen deeg te bakken, en daarom groeit het aantal vermakelijke anecdotes waarin de man figureert als sukkel. Dat is in 't geheel niet hardvochtig. Er schuilt juist een zekere mate van tederheid in deze aandacht. De man heeft immers zijn geheel eigen plaats gekregen. Mannen zijn er nu voor vrouwen. Een heerlijk idee!

Er is veel dat een man kan doen om een vrouw te behagen. Hij kan zich via cursussen kwalificeren als een kundig masseur, ideaal voor hardwerkende vrouwen die vaak spanningen tussen hun schouderbladen signaleren. De man kan leren luisteren, zodat hij de schatbewaarder wordt van alle bewegingen in haar gemoedsleven. Of hij kan zich toeleggen op mooi voorlezen, caloriearme maaltijden vervaardigen en het suggeren van aangename uitstapjes die toch niet veel tijd in beslag nemen. O, er zijn zo veel mogelijkheden! Met klussen in huis komt hij niet ver; zij regelt een loodgieter. Veel geld verdienen maakt minder dan nul indruk; zij heeft haar eigen inkomen. Over andere klassiek mannelijke kwaliteiten zal ik kuisheidshalve zwijgen, ook al omdat er technisch volmaakte substituten verkrijgbaar zijn.

Zo zie je, "Onzeker in Oss", dat een man nog altijd nodig is. Maar: de man moet het willen zien. En daarbij richt hij zich op datgene wat zijn Geliefde van hem zou verwachten. Nu hoor ik je al morren, dat een man zo de slaaf van zijn Geliefde wordt. Nu, die constructie is bij de wet verboden, maar wat is er mis met verregaande hoffelijkheid? Vrouwen hebben zich eeuwenlang ingespannen om de man te behagen, het kan geen kwaad dat de rollen nu eens omgedraaid zijn.

Nu de praktijk. "Onzeker in Oss" is terecht onzeker, want hij heeft zich nog niet aangepast aan de nieuwe tijden. Dat geldt voor vele mannelijke Liefdescursisten overigens. Die onzekerheid is een teken dat er verandering op komst is. Bij de eerste moderne Geliefde waar "Onzeker in Oss" zijn zinnen op zet, zal hij dat merken. Een beetje vertrouwen op de toekomst zou "Onzeker in Oss" en u, de andere ouderwetsche Liefdescursisten, dus niet misstaan. Maar u mag als vanouds ook op mij leunen. Naturellement!

Daarom volgende week de dames-Liefdescursisten. Zijn zij - het gehate woord viel al - kenau's geworden of weten zij nog wat tederheid is? Kunnen zij alleen maar nemen of komt geven ook in hun woordenboek voor? Mijn Liefdescursiste "Agressief in Arnhem" klaagt over deze en andere vooroordelen die zij tegenkomt in haar romantische verkeer. Volgende week maandag hoort u wat de kansen en crisissen zijn in het leven van moderne vrouwen van moi,