De krankzinnige uit IJsland
of: hoe lang moet romantiek duren?
Leiden, maandag 19 februari 2007
Lieve Liefdescursisten,
Vorige week draaide het gehele leven om
Valentijnsdag, en hoe is het nu? Voor sommigen
is er een kater, voor anderen hernieuwd
geluk. Maar let op! Niet alles blijft gewonnen
of is verloren. Over een week of wat kunt
u een liefdesbrief sturen,
handgeschreven, zelfgepost, en met een
beetje voorjaar in de lucht mag u dan weer
hopen op l'amour.
Enkele jaren geleden correspondeerde ik
met B., een man uit IJsland. Hij schreef
mij exotische verhalen over zijn woonomgeving
en ik kreeg visioenen van moi als
de beeldschone ijskoningin, maar dan natuurlijk
met een hart van goud. Zulks deelde ik
B. mee. Hij vond het ook mooi. Daarna benoemde
ik hem tot mijn unieke sneeuwvlokje en
prompt ging de prille romance stuk.
"Kind," zei mijn moeder, "Wat
had je ook in IJsland gemoeten met zo'n
man?"
Dat was een goede vraag,
die meerdere vragen bevatte:
- Hoe lang moet men romantisch blijven?
- Wat te doen als de een verkoeld is
en de ander brandende romantiek wenst?
- Zijn alle mannen in IJsland krankzinnig?
Ziehier de kwestie. U staat in vuur en
vlam, de ander niet. U brandt van hartstocht,
de ander weet nauwelijks wie u bent. Na
honderd jaar samenzijn draagt uw wederheft
's avonds een pyjama en sokken. U steekt
in het zwart leer. Hoe moet dat, als het
zo ongelijk is?
Wie verlangen voelt, is verantwoordelijk
voor dat verlangen. Dit is het leidend
principe in de romantiek. Zitten wachten
en wrok opbouwen leidt nergens toe, behalve
naar de psychiater.
U verlangt naar romantiek. Bon. Wat
precies, hoe ziet het eruit, wat wilt u
voelen, zeggen, denken, zien, ruiken? U
moet weten wat romantiek voor u betekent,
anders herkent u het niet.
Heeft u een duidelijk beeld, dan maakt
u een plan. Ja, romantiek vereist praktisch
denken en doen. Alleen de zon gaat vanzelf
op. En onder.
U heeft mij nieuwsgierige en vrijmoedige mails gezonden
die ik naar vermogen heb beantwoord. Niet
gaan klagen als het eens wat langer duurt,
Cursisten! Alle post lees ik. Uw nood en
mijn tijdgebrek bepalen het moment waarop
ik terugschrijf.
Heeft u inmiddels zelf het
Leermoment Van De Week begrepen? Ach. Dan
zal ik het zelf zeggen: romantiek is een
plan in uitvoering.
Inderdaad, een plan heeft
een einde. En daarna kunt u weer een nieuw
plan maken, desgewenst. Daaraan moet uw
aanstaande of bestaande Geliefde willen
meewerken. Is dat niet het geval, dan veroordeelt
u zichzelf tot een leven zonder romantiek.
Of tot een andere Geliefde, naturellement!
Volgende week gun ik u het nut van de
voorjaarshormonen. Ik zal u onderwijzen
wat een goede liefdesbrief is, zodanig
dat u zelf aan de slag kunt. Inspiratie
hiervoor komt uit la France, evenals uit
de levenswijsheid van mijn tante in Parijs.
Wat zij ervan vindt, verneemt u op maandag
26 februari van moi,
|
