Valentijnsdag in Nederland
of: liefde is een werkwoord
Leiden, maandag 12 februari 2007
Lieve Liefdescursisten,
Nederland is een polderland, te plat voor
woeste romantiek. Wie een liefdesleven
wenst als een Amerikaanse rollercoaster,
vindt hier vooral veel weilanden. Weinig
kermis. En dan is het deze week Valentijnsdag.
Voor sommigen het enige echte liefdesfeest.
Voor anderen een straf, lijkend op Kerstmis.
Over de psychologie van uw karakterstructuur
zal ik het maar niet hebben, Liefdescursisten.
Deze week hou ik het praktisch.
Wat te doen met deze week waarin wij Valentijnsdag
vieren? Dat hangt ervan af.
Om precies te zijn, het hangt
van uw positie af.
- Bent u, gezien de tijd tussen postverzending
en postbezorging, in staat een Valentijnskaart
te sturen die op tijd aankomt?
- Heeft u zelf een kaart ontvangen?
- Bleef de brievenbus geheel leeg op
Valentijnsdag?
- Of kreeg u een kaart van de verkeerde
afzender?
Wie nu nog een kaart wil versturen, moet
snel zijn. Kies een romantische kaart,
noteer een liefdeswens, onderteken met
uw initialen, in de envelop, frankeer en
post. Hup, opschieten.
U hoort het: initialen. Het gouden compromis
tussen anonieme stalkers en overbekende
aanbidders. En een liefdeswens? Ja. Zonder
fysieke elementen, naturellement. Denk
aan iets als: "Ik hoop dat je mij
ooit ziet staan." Nederigheid doet
het altijd goed in de liefde. Dat maakt
de aanstaande Geliefde belangrijk. Een
fijn gevoel, dat op u afstraalt.
Wie een kaart ontvangen heeft, van de
goede of de verkeerde afzender, gaat over
tot het tegen-offensief. Dat is romantisch
of a-romantisch van aard. In het geval
van de Verkeerde Afzender gaat u uiteraard
a-romantisch te werk. U kunt ofwel de kaart
negeren ofwel een bijzondere kaart terugsturen.
Vooral kaarten met afbeeldingen van poedels
en varkens zijn geschikt. Op de achterkant
schrijft u een allerhartelijkst bedankje
voor de grappige ansicht. Verder niets.
Nu kan het zo zijn, dat de Verkeerde Afzender
u gaat opbellen. Om te vragen of u post
heeft gehad. Dan zegt u vrolijk: "Jawel!"
en zwijgt even. Daarna zegt u treurig: "Ach...
was dat van jou?" Daarna hoeft u het
gesprek alleen nog maar af te ronden.
Kreeg u evenwel een Valentijnskaart van
de Goede Afzender? Dan schijnt de zon in
uw hart. Laat dat besef tot u doordringen,
terwijl ik even een groepje eenzame Cursisten
toespreek.
U mailde mij
uitvoerig over de lasten van Valentijnsdag,
en dat het toch een Amerikaanse uitvinding
was die u verafschuwde. Bon. Très
bien. D'accord.
Tenslotte houdt uw moeder al van u. Wat
heeft u dan verder nog te wensen? Romantiek
komt alleen naar de romantischen.
En dat zeg ik nog een keer,
nu als het Leermoment van de Week: romantiek
komt alleen naar de romantischen. Wenst
u romantiek, wees dan romantisch.
En hoe zat het met de kaart
van de Goede Afzender? Eenvoudig. Wat er
ook op staat, het is een carte blanche voor
uw romantisch offensief. Neem dat dan ook!
Telefoneer, organiseer, gebruik dit gouden
moment van spanning, verlangen en verwachting.
En tijdens dat verukkelijke diner brengt
u die prachtige, creatieve en o zo toepasselijke
kaart ter sprake... eerder niet.
Nadat deze warmbloedige dag
weer geheel verwerkt is, neem ik u volgende
week mee naar IJsland. Ooit correspondeerde
ik kort met een krankzinnige uit dat land,
die romantische bedoelingen met mij had.
Wat u te doen staat als de liefde echt
te koud is, verneemt u op maandag
19 februari van moi,
|
