Les 2: Irritaties

Leiden, maandag 3 januari 2011

Lieve Liefdescursisten,

Iemand kan lief en goed zijn van binnen, mooi van buiten, toekomstperspectief bieden, kortom, de ideale Geliefde zijn, en dan toch is er dat ene. Die ideale Geliefde irriteert u. Niet voortdurend en niet structureel in de zin van altijd op dinsdag maar nooit de rest van de week, maar onverwacht. Opeens vliegt de aanwezigheid van die ander uw naar de keel. Dat gedrag. De aanblik van dat hoofd. Het geluid. Of die geur, sinds wanneer moet een mens zo vies ruiken?

Irritaties zijn ondermijnend in de liefde. Een enkele irritatie is een steentje in uw schoen. Het doet pijn, maar u kunt eraan wennen. Went u ook aan een schoen vol steentjes?

Zelf heb ik veel ervaring met irritante Geliefdes, dusdanig, dat ik me soms afvroeg of ik er een radar voor bezat. In den beginne leek de man heel normaal, bij het saaie af zelfs. Dat vond ik dan geruststellend. Maar drie maanden later was diezelfde normale man geheel ontspoord. Zelfs H. die toch een buitengewoon lief gezicht had, ontwikkelde daarin een expressie die me aanvankelijk was ontgaan.

Daarin begon ik een patroon te zien. In de loop der tijd begreep ik de kern van dat patroon: moi.

Eerst dat andere: structurele irritaties. Alles wat de Geliefde zegt, doet en nalaat, werkt op uw zenuwen. Die arme Geliefde probeert het beter te doen, maar daaraan ergert u zich ook weer. De vraag die u zichzelf moet stellen is: wilt u wel dat de Geliefde er is? En ook de vraag: als u fantaseert over de begrafenis van de Geliefde, ontmoet u in die dagdroom dan misschien een ander? Ja, opeens ziet u die mysterieuze aanwezigheid, net toen u zo in-droevig opzij keek. O, wat een troost heeft u toch nodig.

Ingeval de begrafenisdagdroom u aanspreekt, hoeft u niet over te gaan tot geduld of moord. Het is dan eenvoudig tijd om voor een periode van drie maanden het nul-contact in te stellen. Ziet u ertegenop om dat aan de Geliefde uit te leggen, die het toch niet zal begrijpen en vast zo irritant gaat zitten huilen, neem dan een nul-contact fase van zes maanden.

Even doorzetten, Liefdescursisten. Tijdens de eerste ontmoeting na het nul-contact weet u vanzelf of de Geliefde nog de Geliefde is: u voelt liefde of onverschilligheid. In het beste geval is dat wederzijds.

Indicentele irritaties zijn erger dan structurele, vind ik. Dat komt door het plotseling optreden ervan. Het ene moment smolt ik bij de aanblik van die slapende Geliefde J. kon bieden, het volgende moment hoorde ik een dusdanig harde snurk dat ik het bloed in mijn aderen voelde koken. Dan slaap ik slecht hoor, na zo'n ervaring. Snurkmansen nooit. Die ronken een winterslaap door.

De intelligente Cursisten zien meteen wat de situatie hier is. Verandering van gedrag bij een Geliefde in combinatie met vaste verwachtingen.

Zo'n vaste verwachting kan zijn: de Geliefde doet 80 procent zus, 15 procent zo en is voor 5 procent onvoorspelbaar.

Irritaties van incidentele ontstaan als een Geliefde voor het het onvoorspelbare gedrag meer percentages in beslag neemt dan u nodig vindt. of wenselijk. Of kunt verdragen, wat au fond op hetzelfde neerkomt. Daarin is ook de oplossing gelegen. U dient, zeker in het begin van een prille romance en na de eerste jaren ervan, het percentage onvoorspelbaar te vergroten. Dat geeft u wat emotionele ruimte. Voor de prille fase, zou ik zelfs willen pleiten voor het aannemen van 80 procent onvoorspelbaar. Romantisch-technisch heet dat 'spannend'.

Hoe ontwrichtend irritaties ook kunnen zijn, het ene voordeel dat ze bieden, moet u ook weten: ze getuigen van binding aan uw Geliefde. Wat u niet liefheeft, dat ergert u niet, althans niet in deze mate.

Ik weet dat er Liefdescursisten zijn, die nu moeten zuchten. Ach, ergerden zij zich maar, was er maar een Geliefde die zich ergerde, zij ervaren geen enkele irritatie. Zij zijn eenzaam, ook met een Geliefde. Hoe kan dat en kunt u dat zien aankomen bij het eerste afspraakje? Soms, zeg ik voorzichtig. Aanstaande maandag ga ik er dieper op in. Tot dan zou ik over deze Liefdesles nog eens goed nadenken,

Uw Liefdesdocente, Vilan van de Loo