 |
|
 |
|
 |
|
Les 14: De Ex
Leiden, maandag 28 maart 2011
Lieve Liefdescursisten,
Heeft u ook een Ex? Als u van ja knikte, heb ik slecht nieuws. Daar bent u nog niet los van, en dat belemmert een vrije ontplooiing van uw liefdesleven. Hoe ik dat weet, is eenvoudig. U denkt aan die ander als iemand met wie u een relatie had. Er is de band van het verleden die u vasthoudt. Anders was u wel gewoon single.
Wie single is, heeft geen relatie.
Leest u die vorige zin nog eens goed door? Dank u. Liefdescursisten, u moet weten dat dit een fundamentele waarheid is in de romantiek. Single wil zeggen: eenpersoons. Dus dan is er geen ander in beeld.
Noemt iemand zich weduwnaar of weduwe, dan is dat een korte samenvatting van een akelig verhaal. Iemand aan de dood te verliezen is treurig. Neem de tijd om dat te verwerken, zou ik zeggen. In die tijd bent u weduwe of weduwnaar. Dat woord omvat de band, het rouwen en de dood van die ander. Met andere woorden, er is nog geen plaats voor een nieuw iemand.
Na verloop van tijd zult u weer single zijn. Of niet, er zijn er ook genoeg die levenslang rouwen om die ander. Dat mag best. De looptijd van verdriet is voor iedereen anders.
Maar alleen als u single bent, kunt u afspraakjes maken. Anders heeft het geen zin. De ander maakt geen kans, en u loopt een schuldgevoel op. Ellende op ellende dus.
Wat voorbij is, is voorbij. Daar kunt u aan terugdenken, daar kunt u over lachen of over huilen, maar het is voorbij. Tenzij u het levend houdt, natuurlijk. Dat kan heel gemakkelijk door wrok te koesteren, door alle foto's te bewaren of door elke dag tegen uzelf te zeggen dat u toen tenminste nog iemand durfde te vertrouwen. Vooral met die herhaling blijft u gegarandeerd in het verleden hangen. Uw Ex, dood of niet, wordt een schaduw die uw hele leven grauw en kleurloos maakt.
U beseft toch wel dat de Ex zich van dit alles nauwelijks bewust is? Die heeft nergens last van, die zit misschien te lachen om een film op hetzelfde moment dat u moet huilen van ellende.
Wat u dient te doen, is een besluit nemen.
Kijk, u kunt gemakkelijk zo doorgaan. Met wrokken en jammeren bent u vertrouwd. Natuurlijk heeft u er recht op, en dat recht kunt u dan ook de rest van uw leven opeisen. Stel dat die rest-van-uw-leven nog tien jaar duurt. Ja, 't is even cru gezegd. Maar dat moet, wegens de duidelijkheid. Dus, gaat u tien jaar op dezelfde voet verder?
U kunt ook denken: ik heb geen zin nog aan die Ex te blijven hangen. Voorbij is voorbij. Dus dan doet u alle Ex-spullen in een doos die u uit zicht zet en u verft een muur van de huiskamer in een rare kleur. Dat is genoeg symboliek in het voorjaar voor een nieuw leven. Wel zult u een golfje verdriet voelen, maar dat is alleen de nawee van het grotere verdriet. Hierna bent u single. Hoera!
Voor degenen die kersvers single zijn, en voor de Cursisten die het soms wensen te zijn, is de volgende Liefdesles van belang. Hierin zal ik ingaan op de betekenis van kritiek in de liefde. "Maar ik zeg het omdat ik van je hou!" U weet wat ik bedoel. Is het goedbedoeld en zo nee, wat dan? Het antwoord op deze en andere vragen verneemt u volgende week maandag van
|
Uw Liefdesdocente, |
 |