Gemiste Kansen Herstellen

Leiden, maandag 7 april 2003

Lieve Liefdescursisten,

U neemt initiatief, u verdraagt enig risico dat het mis kan gaan en als de kansen op romantiek verkeken zijn - door uw stuntelig gedrag, de keuze van het verkeerde moment of omdat de telefoon opeens ging - zit u naar de scherven van uw droom te kijken. Ach, het had toch zo mooi kunnen zijn, zucht u, en is het nu echt over en voorbij? Dat staat te bezien. Heeft u werkelijk maar één kans om het goed te doen?

Een interessante vraag. Ja, en nee, antwoord ik bedachtzaam. U heeft maar één keer in uw leven die kans die ene Mogelijke Geliefde voor het eerst te kussen. Moet u kort voor het critische moment niezen, dan is die kans verkeken. Tedere romantiek en vrolijk gelach verdragen elkaar immers niet.

Een eerste keer, welke keer dan ook, overdoen - dat gaat niet. Richt uw verwachtingen op een volgend leven en denk vervolgens aan de tweede kans. Voordat u die kunt benutten, dient u eerst de schade te herstellen die het missen van de eerste kans heeft veroorzaakt.

Twee voorbeelden zullen volstaan om u aan het werk te zetten, als dat nodig is.

Eerste voorbeeld: u heeft romantisch initiatief genomen en een Mogelijke Geliefde mee uit gevraagd. Uw voorstel was aantrekkelijk, uw woordkeus charmant en toen zei die ander: "neen". U maakte zich snel uit de voeten. Afwijzing is akelig.
Wat te doen?

Hoe pijnlijker de afwijzing voor u is, des te groter zal uw neiging zijn om die Ander te ontwijken. U zorgt ervoor afwezig te zijn waar die Ander aanwezig is en bent u toch in dezelfde ruimte, dan zwijgt u doodstil als u iets had kunnen zeggen. Oogcontact vermijdt u. Met gemeenschappelijke kennissen en vrienden heeft u het over alles, behalve over de afwijzing. Uiteindelijk probeert u zichzelf aan te praten dat het maar beter zo is. Gek genoeg helpt dat alles niets. Wat wel? Eenvoudig: iets anders proberen.

Verblijf bij voorkeur in dezelfde ruimte, spreek een vriendelijk woord wanneer dat schikt en breng de afwijzing eens onder de aandacht van discrete vrienden. Na een tijdje - weken, soms maanden, nooit jaren - zijn u en die ander weer gewend aan elkaar. Dan heeft u de gemiste kans gerepareerd en is het tijd voor de tweede kans. Het wat en hoe, vindt u in het Archief van mijn Liefdescursus.

Nu het tweede voorbeeld: kussen. Vorige week heb ik dit tedere onderwerp in de Liefdesles behandeld, en het heeft velen van u tot aarzelen gebracht. Dat er zo veel bij kwam kijken, wist u niet. Bravo! juich ik. Hoe minder men kust, des te kostbaarder de kus. Een beetje minder kan geen kwaad.

Maar... wat als u er toch toe durft over te gaan en die Ander met een harde overdag-stem zegt: "Pardon". Of, iets minder dodelijk: "Ik heb liever niet dat je zoiets doet." Droevig. Als ik u was, zou ik meteen gaan huilen. Misschien troost die Ander u en ontstaat er toch iets moois. Gaat die Ander vol afschuw weg, dan bent u gespaard gebleven voor het kussen van een rotsblok. Dit nu is een situatie die pas hersteld kan worden na enige tijd. Ga dit gebeuren alstublieft niet evalueren met de mogelijke gekuste. Zwijg er over. Probeer u gewoon te gedragen of althans de schijn daarvan op te houden.
Misschien na een tijdje... neem dan een nieuw brilmontuur of ander haar. Zoiets kan heel verfrissend werken.

Leermoment: als iets de moeite waard is voor een eerste kans, dan is het ook de moeite waard voor een tweede kans

Voor veel Liefdescursisten is het iedere week weer een marteling mijn praktisch-spirituele adviezen te lezen. "Ja, als ik het eens kon," wanhopen zij, "dan deed ik het wel." Zij zijn in het geheel niet in staat om zelfverzekerd op te treden. Voor hun eigen gemak (liever ongelukkig dan verlegen) hebben ze besloten dat zoiets aangeboren is. Onzin! Het valt te leren en hoe, dat leg ik u uit op maandag 14 april. Dan leert u die vermaledijde verlegenheid van u af te schudden volgens de handreikingen van moi,