|
|||||||
Liefde VerklarenLeiden, maandag 17 maart 2003 Mijn lieve Liefdescursisten, Alles welbeschouwd is het toch wonderlijk met u gesteld. In bioscoopfilms zwijmelt u weg bij romantische scènes en regelmatig verlangt u ernaar dat iemand (of: een Zeker Iemand) u de liefde zou verklaren. Mais... wanneer heeft u zelf voor het laatst gezegd dat u van iemand hield? Tegen die persoon zelf, bedoel ik. En serieus. Niet met ironie of andere laffe vlucht-middeltjes. Ja, tegen baby's en kleine huisdieren durft u het wel. Maar tegen een Mogelijke Geliefde... Hoog tijd dat u enkele handreikingen ontvangt. Hoe verklaart u iemand de liefde? (En: hoe vooral niet?) Eerder wou ik u de kunst van het kussen geven uitleggen. Ik heb me bedacht, en dat blijft ook zo. Nergens heb ik meer een hekel aan dan aan dilettanten die overmatig graag willen kussen, zonder motivatie, zonder techniek. Hun getal in de wereld zal ik niet vermeerderen. Wie moeite heeft met kussen geven, houdt er maar even mee op, zou ik zeggen. Daar lijdt niemand onder. Als u liefde aan iemand wilt verklaren, dient u aan één essentiële voorwaarde te voldoen: uw liefde moet oprecht zijn.
Oprecht, dat woord kent niet iedereen meer. Een ware liefde is tegenwoordig een cliché geworden, in plaats van iets om stil van te zijn. Daarom zal ik dat toelichten. Een oprechte liefde komt voort uit uw hart, zij ontstaat buiten uw wil en wens om. Die liefde hoeft niets te bereiken, zij wil niets verbergen, zij is niet jaloers of wraakzuchtig, zij is in de kern alleen dat: oprecht.
Vervolgens is het handig als uw Mogelijke Geliefde op de hoogte is van uw bestaan en ook van uw affecties. Uzelf voorstellen en in dezelfde ademtocht over liefde praten, dat schrikt menigeen af, en wie het toch leuk vindt, heeft niet goed geluisterd. Nu de situatie. Alles spreekt voor zich, maar toch weet u het kennelijk niet. Soms hoor ik van Liefdescursisten dat hen iets onbegrijpelijke gevoeligs werd gezegd in rokerige ruimtes met lawaai. Op hun "Wat zeg je?" kwam geen antwoord. Later bleek dan dat in iemand een moment van wanhopige moed over liefde had gesproken. Fout! Voor een liefdesverklaring neemt men de tijd, en ook een goede situatie. Dat wil zeggen: rust, weinig of geen toehoorders en idealiter zitgelegenheid. Hangend of leunend lukt het niet. Temidden van een gesprek over dagelijkse dingen opeens over uw hartsroerselen beginnen gaat niet. Spreek daarom eerst over andere tere emoties. Is er iets op de televisie dat uw ontroering opwekte, zag u pas jonge hondjes, vindt of geniet u zo bijzonder van de eerste lentezon? Laat uw stem rustig klinken. Hou uw lichaamsbewegingen beperkt: niet aan uw haar friemelen en evenmin van het ene been op het andere hippen. Alles aan u moet zijn: zacht, aandachtig, teder. Op deze wijze bereidt u de ander als het ware voor op de volgende fase. De cruciale.
"Ik wil je wat zeggen." Dat is een duidelijke aankondiging, die bijzondere aandacht opwekt.
En wat dan?
Leermoment: liefde heeft vertrouwen. Aanstaande maandag is het wettelijk lente. Hoera! Tijd voor iets nieuws, iets meeslepends, iets.. toch maar Kussen Geven? Ik zal het eens een weekje aanzien. Volgende week, op maandag 24 maart hoort u de uitslag van moi, |
|||||||
|