Romantisch op en na Valentijnsdag

Leiden, maandag 14 februari 2005

Lieve Liefdescursisten,

Ziezo. Vandaag is het de dag der dagen en als de postbode komt, meteen ook het uur van de waarheid. Is er iemand die u liefheeft? Iemand die u romantisch durft te benaderen? Die aan u denkt? Of is dat klepperen niet van de brievenbus afkomstig, maar van de deur naar uw lege hart? Valentijnsdag is voor velen een slopende aangelegenheid, vooraf, tijdens en gedurende de dagen die erop volgen. Daarom geef ik u deze week een praktische handleiding aangaande alle Valentijnsperikelen. Cursisten, opgelet.

Moi gaat ervan uit dat u zelf een Valentijnskaart heeft gestuurd. Dit natuurlijk alleen indien u een sprankje romantisch gevoel bezit. Zo nee, wat doet u dan hier?

Enfin.

U stuurde een Valentijnskaart en daarna dient u de reactie af te wachten. Komt die niet, dan is dat ook een antwoord. In gevallen van extreme twijfel - postbode op straat dood gevonden, leert u uit de krant - kunt u zijdelings informeren of die ander ook zo veel post ontvangt, maar verder lijdt u in stilte. Dat is verreweg het beste. De klaagzang is voorspelbaar en derhalve saai.

Of: u stuurde géén Valentijnskaart. Dat kan ook. Dan heeft u mijn afkeuring en mijn mededogen. Zelfs uw Liefdesdocente heeft eens een dergelijke Liefdeskaart niet durven te posten. De man in kwestie was zo erudiet, zo viriel, zo charmant, zo je ne sais quoi, dat de kaart in de gefrankeerde envelop in mijn handtas bleef. Bij wijze van zelfkwelling heb ik die daar nog een maandje laten zitten. Sindsdien hou ik mezelf niet meer tegen. Waartoe zou 't ook dienen?

Nu de postbode geweest is, weet u hoe u ervoor staat: met of zonder Valentijnskaart.

Hecht geen waarde aan haastig gekochte geschenken, zoals bloemen van de benzinepomp of aan een fles parfum uit de aanbieding. Dat zijn aankopen die het schuldgevoel van de schenker moeten sussen, en die zijn dus niet bedoeld om u enig geluk te verschaffen. U kunt die koel in ontvangst nemen en daarna de televisie aanzetten. Elk programma biedt een boeiender aanblik dan dergelijke giften.

Eerst het treurigste. U ontving geen Valentijnskaart. Ingeval er een zeker iemand is, die u teleurstelde, gaat u eerst praktisch nadenken. Is die persoon op de hoogte van de dag en de bijbehorende verwachting? Soms is men ziek of in een ver buitenland waar ze niet weten wat een brievenbus is. Excuseer dit sarcasme. Ik herneem mij. Er kan een logische reden zijn voor het ontbreken. Denk eerst nuchter na. Bakstenen door ruiten gooien kan altijd nog. Neem in dat geval behalve de bakstenen, ook uw identiteitsbewijs mee.

Daarnaast kan 't ook zo wezen, dat de ander wel een ansicht kocht, maar die niet meer durfde te versturen. De moed was op, te vroeg helaas.

Of dat er een diepgaande verlegenheid verborgen moet worden onder nietszeggende praatjes over commercie, betekenisloze dagen, er-niet-aan-doen en waar dan wel de ware romantiek in zou zitten. Ach, bange mensen bedenken altijd zo veel om iets niet te hoeven durven. Dat weet u zelf ook wel.

Indien er geen aanvaardbare reden is, dan moet u de waarheid onder ogen zien: deze Valentijnsdag eet u droog brood. Stuur volgend jaar zelf een Valentijnskaart. Wie liefde wil, moet lief zijn.

Nu de andere situatie. U ontving een Valentijnskaart. Van de verkeerde? Radicaal negeren. En indien er navraag gedaan wordt, zeggen dat u niet over uw post spreekt. En dat u correspondentie van onbekenden altijd weg gooit.

Van een onbekende? Indien u zich ongerust voelt, raadpleegt u een handschriftdeskundige. Anders blijft het maar spoken in uw hoofd. Heeft u geen idee wie de afzender is, dan heeft u ook geen idee en dan houdt het op. Tant pis.

Idealiter ontving u een kaart van iemand die u al charmant vond, en nu nog meer. Wat doet u?

Opbellen?

Nee.

Meteen dezelfde dag langsgaan?

Alstublieft zeg.

Iets terugsturen?

Hmmm. Dit komt in de richting. Met de Valentijnskaart in handen is het tijd voor het tegen-initiatief. Dat neemt u. In dezelfde week. U telefoneert of u schrijft met een voorstel voor een ontmoeting. Iets onschuldigs. Let wel, zonder de Valentijnskaart te noemen. Officieel weet u toch niet van wie die kwam? En u bespreekt uw post toch niet met derden? Welnu.

Het Leermoment is deze week van een verbijsterende eenvoud: Valentijnsdag is een romantische dag, gebruik die dag.

Volgende week herneem ik mijn bijlessen voor het dagelijkse romantische leven. Jawel, want ook na Valentijnsdag zijn er nieuwe kansen op liefdesgeluk, alleen moet u er wel wat voor doen en in andere gevallen voor laten. Moeilijk hoeft dat niet te zijn. De volgende Liefdesles zal praktisch-filosofisch van karakter zijn. Ik zal dan ingaan op de betekenissen van post, papieren post welteverstaan, ingeval u meende dat een sms-bericht ook als post gold. Foei, zeg ik alvast. Op maandag 21 februari verneemt u de finesses van deze materie van moi,

uw Liefdesdocente,

Vilan van de Loo