Ongeschreven Liefdeswetten (1)

Leiden, maandag 23 mei 2005

Lieve Liefdescursisten,

Daar is de Geliefde met wie u eeuwig jong verwacht te blijven. Zie toch hoe verukkelijk die ogen, ruik toch hoe heerlijk de subtiele geur als u heimelijk dichtbij gaat staan en ach, die huid! Nooit eerder was het strelen zo aangenaam. Alles nog in uw dromen, maar dat het volmaakt zal zijn, dat weet u wel. Het eerste afspraakje is aangebroken. U zucht van geluk. De Geliefde buigt zich naar u over en kust u opeens. Dat is schrikken. Zo gulzig, vochtig, smerig en griezelig was u nog nooit gekust. Dag Geliefde! Ga maar terug naar de varkensstal.

Wat ging hier fout, Liefdescursisten? Denk eens terug aan uw eigen eerste afspraakjes. Juist. Voor alles is een goed moment, en voor kussen is alleen het beste moment geschikt.

Dat was dit niet. En het kussen zelf evenmin.

Ziehier de uitslag van het onderzoek: er werd een Liefdeswet geschonden. Dan gaat het mis. Altijd.

Er bestaan zeven Liefdeswetten, met enkele onderverdelingen, maar het zou vraiment te ver gaan die momenteel aan u uit te leggen. Indien u héél goed oplet, komen ze in het volgende cursusjaar aan bod.

Wat het eerste afspraakje betreft, geldt vooral een eenvoudige regel: voorzichtig aan. Een moment van aanbruisende passie hoeft u niet te benutten. Laat maar wegebben. Indien de romance slechts een enkel dergelijk moment zal kennen, is dat te weinig voor een liefde. In de beste gevallen komen er vergelijkbare momenten. Betere.

Anders gezegd: u laat zich niet meteen meeslepen door de emotie van het moment.

Wilt u kussen?
Laat het.

Wenst u een liefdesverklaring af te steken?
Doe het niet, u kunt eraan gehouden worden.

Verlangt u dat het afspraakje nooit eindigt?
Pas op, Satan luistert mee.

U begrijpt het idee. Zelfbeheersing. Nu het nut ervan.

Romantische emoties op het eerste afspraakje zijn een reactie. Op een indruk. Een verlangen. Als u zich daardoor laat meeslepen, bent u eigenlijk alleen met uzelf bezig. Dan kunt u niet meer waarnemen wie die ander is. U concentreert zich op uw eigen emotietjes, niet op het wezen van die ander. Zo leert u de ander natuurlijk niet kennen, en dat is wel de bedoeling van een eerste afspraakje.

Ziet u, Liefdescursisten, daarom is het zo belangrijk dat een eerste afspraakje eenvoudig is, en vooral beperkt in tijdsduur. Een namiddag koffie drinken. De tentoonstelling bezoeken. Een concert bijwonen. Overzichtelijke activiteiten die u helpen de gevoelens in de hand te houden.

Moet dat dan? Hmmm... niet altijd, nee, maar als u wilt weten of uw kussen welkom zijn, is het zaak de ander te leren kennen.

Eens ging moi uit met D., een man met charme en intelligentie. Op de eerste afspraak - wij zaten in een Grand Café - spraken wij over het leven, de literatuur en hij meldde iets over voetbal wat ik meende te begrijpen. Enkele uren later verklaarde hij hartstochtelijk nooit een vrouw als moi te hebben ontmoet en vervolgde langdurig met mijn kwaliteiten op te sommem.

Ik geloofde hem, naturellement. Maar ik verveelde me ook. De man zat tjokvol gevoelens, verwachtte dat ik alles meteen beantwoordde en was niet meer capabel om mij uit te leggen wat buitenspel staan betekende.

Welnu. Ik kon dat wel, en had daar weinig woorden voor nodig. Adieu!

Dit pijnlijke voorval uit moi's eigen leven illustreert het Leermoment van deze week: tijdens een eerste afspraakje leert u de ander kennen.

Volgende week zal ik meer uitleggen over de romantische liefdeswetten. Velen onder u blunderen, zeggen het verkeerde of kunnen geen woord meer uitbrengen, struikelen, gooien drank over kleding en meer dan een enkeling overkomt erger. Raadpleeg het Liefdesarchief zodat u voorbereid bent op de les van maandag 30 mei,

uw Liefdesdocente,

Vilan van de Loo