Stap voor Stap

Leiden, maandag 2 mei 2005

Lieve Liefdescursisten,

De afgelopen week bleken veel Cursisten de bijlessen moeilijk te vinden. U puzzelde, u piekerde, u schiep zichzelf nieuwe problemen en vervolgens schreef u mij, die over dit alles diep moest zuchten. U wilt lager staan op de ladder die naar de zevende hemel reikt. Want lager is veiliger; u mocht eens vallen. D'Accord. Deze week hou ik het tout simple. Iemand aanspreken, hoe moet dat eigenlijk? En wat gebeurt er daarna?

Eerst een ernstig woordje aan mijn dames-Liefdescursisten. Al is de zon nog zo warm en koken de hormonen, er zijn er onder u die toch afwachten op wat komen gaat. Initiatief nemen vinden zij iets voor mannen. Zij laten zich zien, zittend in de etalage van het terras, en daar blijft het bij.

Meisjes, meisjes, wordt toch wakker!

Thans beleven wij de moderne tijd, waarin ook vrouwen het initiatief mogen en zelfs moeten nemen. Het is onevenwichtig om alles aan de man over te laten. Oneerlijk ook.

Mais... wees voorzichtig. De gemiddelde man schrikt snel van een doortastende vrouw en vervalt dan in zwijgen of overmatig lawaai maken (denk hierbij vooral aan hard lachen en luid zingen).

Nu de heren-Cursisten. Of dacht u deze keer er gemakkelijk af te komen?

De moderne tijd gebruikt u tegenwoordig vaak als excuus voor totale passiviteit. De vrouw moet het doen. Alles, eigenlijk. De eerste zin, de afspraak, de rekening.

Welnu, als de vrouw dat alles wil, zal zij dat zeker doen. Moi is zelfs in staat zich te ruïneren voor een man, indien hij dat waard is naturellement.

Dat ontslaat u nog niet van de plicht om romantisch initiatief te nemen, indien er romantisch verlangen in u opkomt tenminste. Dom afwachten kan de mooiste kans onbenut voorbij laten gaan. Zomaar. En wat als het uw laatste kans op liefde was? Dat bedoel ik.

Bon.

U ziet iemand. Wordt u ook gezien? Dat is uw eerste zorg. Beweeg, kuch op een stil moment, haal het supermarktkarretje in, doe wat nodig is om in beeld te komen.

Dan: oogcontact leggen. Kijken, tel een-twee, dan wegkijken. Gluur door uw ooghoeken of er nagekeken wordt. Daarom moet u zo kort kijken, want dat roept belangstelling op. Bij lang kijken komt de politie snel meedoen.

Nu: tweede ronde oogcontact, deze keer met glimlach. Indien u opgetrokken wenkbrauwen ontmoet, staat u buiten spel. Bij een glimlach zegt u "Hallo".

Ja, het gaat echt stap voor stap, fase voor fase. Ze volgen elkaar evenwel zo razendsnel op, dat ze nauwelijks te begrenzen zijn. Toch heeft u, die het initiatief neemt, bij elke fase de toestemming van die ander nodig om door te gaan met de volgende fase.

En wat zegt u na het hallo? Eigenlijk doet dat er niet toe, zolang u vriendelijk en rustig klinkt. Wat u ook zegt, het dient alleen als romantische ruis.

Maar wat dan, dringt u aan.

U somt enkele feiten op, die de ander ook kan waarnemen, en dus beamen: hoe druk het is of juist niet, dat het zo warm is of juist koud, dat de beschuiten alweer zijn uitverkocht dan wel net aangevuld. "Ja", zegt de ander. Zo ontstaat een positieve stemming.

Na de opsomming doet u een persoonlijke mededeling over diezelfde feiten: u kunt slecht tegen de temperatuur en houdt zo enorm veel van dat ene merk beschuit. Dan stelt u een vraag. Varieer in uw eigen woorden op: "Jij ook?" Zie: er is een dialoog, u bent in gesprek.

Denk erom Liefdescursisten, niet eindeloos doorkleppen. Dat verveelt snel.

U voert een klein knus gesprekje. Dan richt u zich op elders afspreken. Zeg zoals het is: "Ik zou je graag nog eens zien, maar ik durf een ontmoeting niet aan het toeval over te laten. Zou ik je mogen bellen?"

Zie de elementen: persoonlijke mededeling en een verzoek. Dus: u vraagt niet direct om een telefoonnummer. Dat is passé. Een telefoonnummer moet u worden aangeboden.

Krijgt u het niet? U zegt: "Wat jammer" en loopt door. Nooit zeuren. Evenmin uw eigen telefoonnummer opdringen.

Krijgt u het wel? Dan zegt u: "Ik bel je morgen", u loopt door.

Het Leermoment van deze week past volmaakt bij de eenvoud van de Liefdesles: iemand aanspreken is au fond overzichtelijk. Maak het dus niet moeilijk.

Het is maar goed dat het Liefdesarchief nog altijd open staat zodat u alle vorige lessen kunt raadplegen. Regelmatig de basisbeginselen van de romantiek doornemen blijkt geen luxe, eerder noodzaak voor de meesten onder u.

Volgende week hoop ik dan toch de techniek van de Dubbele Agenda uit te kunnnen leggen. Wat u daarmee kunt beginnen hoort u op maandag 9 mei van moi,

uw Liefdesdocente,

Vilan van de Loo