Wet 21: Liefde Duurt
Eeuwig
Leiden, maandag 14 mei 2006
Lieve Liefdescursisten,
Liefde is mooi, liefde is prachtig,
het is de essentie van moi's bestaan,
die een femme d'amour is,
in alle opzichten, en juist daarom
is het noodzakelijk oog te houden
voor de prozaïsche facetten
van het leven. Dit tweevoud keert
terug in de vragen die ik van u,
Liefdeskneuzen, vaak ontvang. Enkele
voorbeelden?
Indien een prille romance zich
ontwikkelt, vraagt u mij of dit de
nu liefde van uw leven is en of het
deze keer voor altijd zal duren.
Voor altijd betekent dan de tijdsduur
van uw eigen leven, niet de eeuwigheid
die logischerwijs meer in aanmerking
komt voor het 'voor altijd'. Enfin.
Bent u recent in de steek gelaten
door een harteloos en/of onbetrouwbaar
varken, dan smeekt u mij te zeggen
dat het varken wel weer terug zal
komen. Want een varken kan het niet
helpen dat het varken is, en bovendien
heeft het een slechte jeugd gehad.
Verlangt u terug naar een amant uit
het verleden, dan verlangt u dat
ik zeg dat die liefde ongetwijfeld
voortduurt. U heeft liever niet,
dat ik informeer naar de reden dat
de betreffende amant tot uw
verleden behoort.
De moraal van het verhaal is steeds
dezelfde: liefde moet eeuwig duren,
indien het u uitkomt.
Ja, dan is het fijn. En anders?
U kunt voor altijd, en dat is dus
zeker de komende twintig, vijfentwintig
jaar, laat ik zeggen een kwarteeuw,
van iemand houden die niet van u
houdt. Of niet op dezelfde manier,
wat even ellendig is. En dan duurt
de liefde-voor-altijd verschrikkelijk
lang.
Nu u hier wat dieper over nadenkt,
zou u natuurlijk wensen dat liefde
niet altijd duurt.
Of toch weer wel?
Nu, ik zal het maar zeggen. Zelf
komt u er toch niet uit.
Er zijn liefdes, die komen en gaan
zoals eb en vloed. Natuurlijk. Even
oprecht in hun begin, groei en aanwezigheid
als in hun afname, terugstromen en
verdwijnen.
Er zijn ook liefdes, die blijven.
Die wortelen zich als een boom diep
in uw hart. Rukt u de wortels eruit,
dan doodt u uw hart. Dit is de liefde
voor altijd.
U kunt niet kiezen. Zo gaat dat.
U wordt aangeraakt door liefde, en
dan is het aan u de situatie onder
ogen te zien.
Daarmee bent u natuurlijk
geen hulpeloos wezen. Is een liefde
niet wederzijds, of is de geliefde
weg (door dood of domheid), dan moet
u leren leven met die liefde.
Dat kan.
Voor u betekent deze
liefde uw allerpersoonlijkst vermogen
om lief te hebben. Niet meer, niet
minder. Zie af van dwingelandij op
wederkerigheid, dat maakt alleen
extra ongelukkig.
Dus ja en nee, als
het over de spirtuele liefdeswet
van deze week gaat, liefde duurt
voor altijd en soms niet. Wie durft
lief te hebben, heeft hiermee rekening
te houden.
Maar daarmee bent u
niet aan Vrouwe Fortuna overgeleverd, mes
enfants! U heeft immers mij nog,
uw eigen Liefdesdocente, die u al
zo lang laat leunen tegen haar brede
dameschouder.
Met deze bemoedigende gedachte
eindigt de reeks Liefdeslessen van
dit seizoen. Naslaan kunt u alle
wijsheid in het Liefdesarchief,
de vorige jaargangen vindt u door
wat door te klikken aan de linkerbovenzijde
van deze liefdesles.
Voor noodgevallen ben ik per mail
bereikbaar, dat weet u. Indien ik
er ben, tenminste. Deze zomer zal
ik zwerven, staren naar sterrenhemels
en in mannenogen, en ik het najaar
ben ik er weer, sterker en wijzer
dan ooit.
Gedraag u deze zomer vrijmoedig,
wild en liefdevol. Doe alles wat
ik ook zou doen. Zorg dat u de trots
verdient van moi,
|
