Komt Het Weer Goed?

Leiden, maandag 22 maart 2004

Mijn allerliefste Liefdescursisten,

Ziet, daar drijft een wolk voor de zon, de warmte verdwijnt en als de wolk voorbijgedreven is, dan schijnt de zon weer. Met dezelfde warmte? Neen. En ja. Van natuurkundige fenomenen heb ik minder verstand dan van de liefde, zij het dat er soms opmerkelijke vergelijkingen te trekken zijn. U staat onder de wolkenbedekte zon en wilt wachten op wat zal zijn, maar u verlangt terug naar wat is geweest. Weer de voor-wolkse vertrouwde warmte in. De wolk over uw leven moet teruggeduwd worden, dwingt u, wat gebeurd is, mag niet zijn. Jawel, de liefde van weleer dient terug te komen en alles moet weer worden zoals het was. Daarover stuurt u mij lange brieven die au fond neerkomen op dezelfde vraag: Liefdesdocente, zeg me toch, komt het weer goed tussen mijn voormalige Geliefde en mij?

 

Zo ja, wanneer, drammen vervolgens de Liefdescursisten met een te dure Succesagenda.

 

Ik kan me levendig voorstellen dat het een prangende vraag is. Als die Ander er weer is, lijkt al het leed geleden en hoeft er geen traan meer vergoten te worden. U zult weer gelukkig zijn, een stralend blauwe zonnehemel zien. Toch?

Welnee. Dat is uw illusie. Moi zal die deskundig verbrijzelen. Hoor! Daar gaat de voordeurbel. Het is uw voormalige Geliefde, die zegt veranderd te zijn, die tot inkeer is gekomen, die nog altijd liefde voelt, die veel spijt heeft en ook een doos chocoladetaartjes om de hereniging te vieren. Ik voorspel u: geen hap komt door uw mond.

Want du moment dat al die zo innig gewenste woorden gesproken worden, ontwaakt uw wantrouwen. "Is dit wel waar?" fluistert een slangenstem in uw hart, "en zou het morgen nog zo zijn, of volgende week?"

U begrijpt het. Tussen illusie en desillusie liggen slechts enkele gedachten.

Als en indien de voormalige Geliefde terug komt, is er een geheel nieuwe situatie ontstaan.

Maar... de glorieuze terugkeer hoeft niet op korte termijn plaats te vinden. En daarbij is het een kans. Het kan gebeuren. Het hoeft niet. Maar het kan.

 

Uw omgeving houdt u voor dat u geen valse hoop mag koesteren. D'accord. Maar ik stel: valse hoop wil zeggen dat u er vast op rekent dat er een hereniging plaats vindt. Hou alleen rekening met de kans. Hoop is er altijd, en iedereen verdient een tweede kans, of een derde, desnoods een vierde. Een vijfde? Hmmm.

Passief in uw stoel zitten wachten tot de deurbel gaat, is onwenselijk. Wilt u dat de Geliefde u als een uitgewrongen dweil aantreft? Ik dacht het niet. Actie is dus geboden.

Ik zal de situatie aanscherpen, zodat u beter begrijpt wat u te doen staat.

Stel, de Geliefde van weleer keert terug. Over vijf jaar. Dan moet u verantwoorden wat u tijdens die vijf jaren afwezigheid met uw leven heeft gedaan. Van uw antwoord hangt de hereniging af.

Heeft u alleen zitten snikken? Gut. Het blijkt dat de Geliefde een uiterst enerverend bestaan heeft geleid, vol van avonturen en daadkracht, en tot de conclusie komt dat u beiden niet meer bij elkaar past. Dat is nou jammer.

Of kunt u dan verschillende bewijzen van goed gedrag overleggen? Leren paardrijden wat u al eeuwen wou, eindelijk alleen op reis geweest, het verhaal van Medea foutloos navertellen? En lief geweest voor degenen die u nodig hadden, in plaats van eindeloos troost en medeleven af te persen? Kijk, dat levert een andere reactie op.

Het is dus zaak, dat u zich optimaal gaat voorbereiden op de kans dat de Geliefde terug keert. Zo ooit, is nu het moment aangebroken om uw leven in eigen hand te nemen en volledig te wezen wie u kunt zijn. Geen halfheid meer, geen laffe uitvluchten, geen verborgen kinderdromen over eens en ooit. Het moment is nu. Een ander is er niet meer. Nu!

 

Ingeval de Geliefde van weleer niet terug komt - want een kans is een kans is een kans - dan heeft u in ieder geval een beter leven, en dat is ook wat waard.

U is Liefdescursist en derhalve kneus, dus voortdurende alertheid mijnerzijds is geboden. Het is mij gebleken, dat menige Liefdescursist met een gebroken hart lijdt aan obsessief denken. Malen, malen, altijd maar malen, houdt het denken nooit eens op? De hoogsensitieve Liefdescursisten gaan er zelfs bij hallucineren. Les pauvres. Nu ja. Er valt iets aan te doen, en wat dat is zal ik volgende week uiteenzetten. Op maandag 29 maart hoort u meer van moi,