Les 15: "... en ik
word niet meer beter"
Leiden, maandag 15 april 2013
Lieve Liefdescursisten,
Het kan meezitten, het kan tegenvallen en soms tegelijk.
Want ja, niet iedereen is maar gezond met een schier onbeperkte
levensverwachting, al lijkt het soms wel zo te zijn. Een enkele
keer, gelukkig niet vaak, mailt een Liefdescursist mij de
grote liefde te hebben gevonden. Maar die is eindig, want
de Geliefde is ziek en zal niet meer beter worden. Ellende
en geluk zijn tegelijkertijd gearriveerd. Ze versterken elkaar,
ook dat nog.
Wie het nog nooit is overkomen, denkt meteen allerlei mooie
gedachten over trouw tot de dood ons scheidt. Er zijn ook
allerlei mooie liefdesliedjes die samengevat alleen gaan over:
natuurlijk blijf je dan. Liefde is liefde. Maar eerlijk gezegd,
niet iedereen kan het aan.
- Willen is kunnen, zeker in deze situatie.
- Dan ga je maar weg. Beter nu dan later, voorzover er een
later is.
- Ik weet niet wat ik zou doen.
Wie weet het wel, in zo'n situatie? Ik heb zeer
verdrietige verhalen gehoord, over niet afscheid kunnen nemen
en dan maar willen trouwen, om voor altijd samen te zijn in
het ontbreken. Eens had ik een platonische vriend die weduwnaar
wilde worden. Maar ook daarvoor bleek het al te laat te zijn.
Kan het erger? Jawel. In mijn leven is een oudere man wiens
vrouw Alzheimer heeft. Soms denkt hij dat het beter is dat
ze er niet meer zou zijn, om haar. Maar hij blijft aan haar
zijde, en iedere keer weer staan de tranen me in de ogen.
Hoe dan ook, wanneer het u overkomt, moet u
kiezen. Dat mag. U heeft geen verplichting, tenzij u een trouwbelofte
of anderszins heeft uitgesproken. Of uitgesproken, dat niet
eens. Het is een lang afscheid dat u tegemoet zult treden,
maar... onderweg zullen er onverwachte beloningen zijn. Niet
elke dag. Soms. Dan schijnt de zon warmer dan u dacht dat
kon. Er zijn uren waarin u een nieuwe intensiteit van liefdevolle
verbinding ervaart. Tegen uzelf zegt u dan verbaasd: Dus zo
is het dus bedoeld, liefde. De mooie dagen zullen mooier zijn.
Hoe dan ook, als een Geliefde niet meer beter
wordt, dan gaat de Geliefde dood. Wij allen gaan dood, maar
weinigen krijgen een prognose. Als uw Geliefde die wel kreeg,
dan heeft u die ook.
U hoeft niet alle zorg op u te nemen. Stel grenzen
en organiseer de consequenties. Nog altijd is er thuiszorg
in dit land. Denk ook aan een kring dierbaren die aan u steun
willen geven.
Nogmaals: het hoeft niet. Wanneer u zeker weet,
dat u dit niet aankunt, dan mag u weggaan. U maakt het uit
en verdwijnt, en daarna heeft u de rest van uw leven nog om
u met die beslissing te verzoenen.
Treurig, nietwaar? Maar soms is er meer tegenslag
dan troost. Mede daarom doceer ik volgende week een verbazend
oppervlakkig onderwerp dat toch al vele prille romances in
de problemen heeft gebracht. Uw Geliefde kan niet met geld
omgaan. Te veel schulden, te veel sparen, het is compleet
uit balans. Een voorbeeld nemen aan de verstandige mensch
die u bent, dat zit er niet in. Wat u te doen staat, verneemt
u aanstaande maandag van |