Valentijnsdag: durven.... en doen!

Leiden, maandag 4 februari 2002

Lieve Liefdescursisten:

Iedere week is er wel wat aan de hand, maar nu lijkt de wereld wel een open inrichting. Hoe kan dat? In één woord: Valentijnsdag. Men piekert zich gek wat te doen of juist - hoe postmodern - te laten, en menigeen komt tot initiatieven die even origineel als misplaatst zijn. Ansichten sturen die niet door de brievenbus kunnen en dus bij nieuwsgierige buren terecht komen, spandoeken ophangen met intieme teksten of huwelijksaanzoeken doen in televisieshows; het is allemaal even krankzinnig. En het moet allemaal kunnen, maar moi: zegt u: neen. Leer eerst een eenvoudig woord van tederheid te spreken. Dat is al moeilijk genoeg, en mijn Liefdescursist "Mismoedig in Meppel" weet daar alles van.

Ja, het grote liefdesfeest nadert. Op 14 februari is het Valentijnsdag, en dan hoort iedere Liefdescursist goed voorbereid te zijn. Zo'n voorbedrukt fabriekskaartje uit de supermarkt is alleen voor brekebenen zonder Liefdesdocente, en aangezien u op mijn brede damesschouders mag leunen, bent u in staat tot iets anders. Maar laat ik eerst "Mismoedig in Meppel" bij de hand nemen.

Welnu, "Mismoedig in Meppel", je ziet meer problemen dan er zijn. Ik geef toe, dat jouw situatie niet gemakkelijk is. Brandende liefde, een klein dorp, verlegenheid. Maar wie gaat er dan ook in Meppel wonen? Jij dus.

Dit is wat je moet doen, "Mismoedig in Meppel", en met jou alle Liefdescursisten in kleine dorpjes: je gebruikt de Liefdestechniek van de Korte Omweg.

De Liefdestechniek van de Korte Omweg is nuttig voor degenen die gevangen menen te zitten in een tegenspraak. Alles willen, niets durven. Branden van verlangen, verlamd zijn door verlegenheid. Samen taartjes willen eten maar suikerziekte hebben. 't Is allemaal even naar en vervelend, maar met piekeren komt u niet verder. Daarom past u de Liefdestechniek van de Korte Omweg toe. Die werkt als volgt.

Om te beginnen bepaalt u uw doel. Voor "Mismoedig in Meppel" is dat: zijn Mogelijke Geliefde een Valentijnskaart sturen en zo haar romantische aandacht verkrijgen. De rechte route is: naar de Meppelse sigarenboer en een kaartje verzenden. Maar als de rechte route problemen oplevert - iedereen kijkt mee - , dan brengt deze route u verder van uw doel. Zo geredeneerd is de rechte lijn de langste verbinding tussen twee punten.
Vervolgens besluit u een Korte Omweg te nemen. "Mismoedig in Meppel" neemt een treinkaartje naar grote steden als Assen, Zwolle of Almelo, om daar een romantische kaart te kopen en verzenden. Wel in een gesloten envelop met daarop een etiket, waarop het adres staat. Alvast thuis even typen. Postcode controleren. Uiteindelijk bereikt hij zo zijn doel, te weten de Mogelijke Geliefde.

De Liefdestechniek van de Korte Omweg is, zoals u ziet, uitermate praktisch. Heeft u geen tijd om bouquetten rozen te plukken? Laat ze bezorgen. Bent u bang om woorden van passie te spreken omdat u afwijzing verwacht? Wees eerst vriendelijk, en bemerk zo of u welkom bent. Heeft u geen geld om de Cybergeliefde overzee te bezoeken? Open een girorekening en ga collecteren.

Nu hoor ik "Mismoedig in Meppel" in zijn bijzondere dialect al morren. Treinreizen kosten geld, hij moet een vrije dag regelen, en zo wordt een Valentijnskaart wel erg begrotelijk. Tut, tut. Kan liefde werkelijk te veel geld kosten? Ik dacht het niet. Als "Mismoedig in Meppel" het te duur vindt worden, is hij beter af met een goedkope goudvis in een kommetje. Die beestjes kunnen bovendien erg begrijpend kijken, "Mismoedig", en daar kan vraiment niemand in Meppel tegenop.

Maar het gemor van "Mismoedig in Meppel" opent een filosofisch debat dat ik zo snel mogelijk zal sluiten. Wat is de prijs van de liefde, wat is l'amour eigenlijk waard en eh.. ? Het is très eenvoudig: hartstocht kan u ruïneren, liefde zal u rijk maken. Wie beide durft te ontvangen, merkt het niet in de spirituele portemonnaie.

Hm, nu word ik wel erg prozaïsch, maar voor de Hollandse Liefdescursisten spreek ik begrijpelijke taal. In mon Paris was de vraag niet eens gesteld.

Op de prangende vraag van "Mismoedig in Meppel" heb ik nu een passend antwoord gegeven. Maar daarmee zijn we er nog niet uit. In het Meppelsche is meer aan de hand. Die streken hebben moeite met het romantische dat Valentijnsdag aankleeft. Zij vinden het fenomeen niet terug in de bijbel, evenmin in de Nederlandse wet en in het gemeentehuis staat er ook niets over aangeplakt. "Zeuren in Zwolle" heeft mij een veel te uitgebreide e-mail geschreven waarin hij allerhande bezwaren tegen Valentijnsdag uiteenzet.

Wat nu? Valentijnsdag nadert snel. Menigeen heeft zich in een crisis gestort. Na het Koninklijk Huwelijk wil iedereen opeens een grote liefde en die moet uiterlijk op Valentijnsdag geregeld zijn. Nu ja, iederéén... "Zeuren in Zwolle" vindt dat Valentijnsliefde nep en namaak is. Als het allemaal van die dag moet afhangen, hoeft hij niet, meldt hij provocerend. En wat of ik daarop te zeggen heb?
Een heleboel. Op maandag 11 februari leg ik aan "Zeuren in Zwolle" en de andere opstandige Liefdescursisten uit, wat de werkelijke betekenis is van Valentijnsdag, waaruit meteen een algemene richtlijn voortkomt. Volgende week kennen hij en u het liefdestechnisch gezien eenvoudige advies van moi,