|
Nieuwe RomantiekLeiden, maandag 1 april 2002, Mijn lieve Liefdescursisten: De tijden zijn verwarrend. Terwijl vroeger een man een man was, kan hij tegenwoordig opeens een watje of een dominante tiran heten te zijn. En dat terwijl hij sinds mensenheugenis alleen datzelfde doet: om een afspraakje vragen. Het is sneu, maar dat is au fond wel meer, en als dat het criterium is voor aandacht, dan kan moi beter meteen een taxi bellen om ergens zeehondjes te gaan knuffelen. Dit terzijde.
Hoe zei de Liefdesdocente? Mores. Laten we zeggen: gewoonten, die als etiquette gelden. En dan in het romantische.
De mores voor de nieuwe romantiek zijn voor iedereen verwarrend. Een man die initiatief neemt, is niet meer per definitie spannend. Hij kan ook overkomen als opdringerig, en in het ergste geval - stel: hij vraagt iets twee keer- bij de plaatselijke politie geregistreerd staan als stalker. Maar onderneemt een dame iets en vraagt zij een heer mee uit, dan heet het dat zij te gretig is dan wel de schuld van plotseling optredende castratieangst. En hoe dat verder gaat, weet het RIAGG, waar de wachtlijsten lang zijn en de mensen wanhopig.
Het is zoals altijd tout simple, als u de weg en de waarheid kent. U definieert het doel, stelt een Plan van Aanpak op, voert dat uit en voert onderwijl de nodige wijzigingen in.
Mais... Doel en weg zijn nutteloos zonder middelen. Die zijn voor u: telefoneren, ansicht sturen en brief schrijven. Nee, geen SMS of mails sturen. Die zijn te vergankelijk en vragen niet zo dringend om antwoord als een stem of het geschreven woord. Met deze middelen tracht u de Beoogde Geliefde naderbij te brengen. Met andere woorden, u doet een voorstel. Denk aan de bioscoop, een museum of een grand café. Iets aardigs, onschuldigs en elegants, graag. U ziet het hopelijk, Liefdescursisten? Ik maak me los van de heersende mores en dicteer u, zich te laten leiden door hetgeen uw hartsverlangen is. Daarin schuilt uw verlossing uit het moderne en verwarrende leven.
Dan zijn er Liefdescursisten die nu erg moeilijk zijn gaan kijken. Sommigen zuchten. Anderen beginnen meteen uitgebreide emails op te stellen. Feitelijk komt het op dit neer: een aantal van u kent uw hartsverlangen niet. 'Heb ik dat wel?', denken de filosofische brekebeentjes onder u, en anderen rennen weer naar de therapeut om dit uit te diepen. Laat mij dit dan even uitleggen.
Dagdromen doet u als beginner als volgt. Zorg dat u alleen bent en niet gestoord kunt worden. Het mobiele ding staat dus uit. Dan leunt u achterover of legt uw lichaam in een andere ontspannende houding, u sluit de ogen, zucht enkele keren diep en denkt... of nee, u laat uw gedachten maar zwerven tot ze een aangenaam beeld tegenkomen. Daar kijkt u eens naar. Wat kan daar voor aangenaams uit voortkomen? Zo ontwikkelt zich het ene beeld na het andere.
Volgende week zijn de feestdagen weer voorbij. Dan concentreer ik me op de liggende vragen van vorige week. Wat moet een heer dragen op het eerste afspraakje en wat moet een dame doen en laten? Aanstaande maandag verneemt u de kleine mores van het nieuwe afspraakjes maken van moi, |
||||||
|