de Adonis van de Antillen
of: concureren met zijn spiegelbeeld
Leiden, maandag 23 april 2007
Lieve Liefdescursisten,
Hier in het Leidse - ja, vandaar de Leidse Liefdescursus-
is alles weer enigszins tot bedaren gekomen,
volgens mijn normen althans. Ik schrijf
aan mijn achterstallige correspondentie,
overzie mijn herinneringen en
denk aan u, die straks vol romantische
plannen de zomer verwelkomt.
In de zomer lijkt alles mooier.
Enkele zomers geleden ontmoette
ik D. Hij was geboren en getogen op de
Antillen waaraan hij een beeldschoon uiterlijk
te danken had. Dat eerde hij met een prachtige
garderobe. Gezichtsverzorging. Intense
en aanhoudende aandacht voor zijn haar.
D. vond zichzelf prachtig,
en ik gaf hem gelijk. We waren het eens,
dat wil zeggen, gedurende de eerste dagen.
Toen begon ik me ongemakkelijk te voelen
en ik vroeg me af waarom.
Wat was er met D. aan de hand?
- Echte mannen zijn niet mooi. Hoogstens
aantrekkelijk.
- Een vrouw wordt altijd ongemakkelijk
als een man mooier is dan zij.
- Was D. misschien van de herenliefde?
Hetero's zijn meestal on-mooi.
Hoe het precies zat, wist ik niet. Daarom
besloot ik de zaak te overdenken. Mannen
die modern zijn, zorgen voor hun uiterlijk.
Daar kijkt de moderne vrouw immers tegenaan.
Wil je als man meetellen voor vrouwen,
dan moet je wel. Dus nu heeft elke man
een gezichtscrème. Dit noemt de moderne
man: "zelfrespect".
Maar sommige mannen slaan door. Ze worden
verliefd op hun spiegelbeeld. Dat was het
geval met D. Hij kon zijn ogen niet losmaken
van zichzelf en daardoor werd ik geleidelijk
onzichtbaar. Behalve wanneer hij wat extra
adoratie nodig had.
Of D. door heeft dat ik er inmiddels niet
meer ben, weet niemand. Hij kijkt naar
zijn spiegelbeeld en zucht van bewondering.
De situatie van D. is typerend. We leven
in narcistische tijden. Zelfzorg is mateloos,
zelfliefde eindeloos. Sportscholen en psychiaters
leren het en masse aan. Wie de eigen
gebreken gewoon laat bestaan, is een uitzondering.
Velen denken dat liefde verdiend moet
worden met het volmaakte lichaam, de volmaakte
garderobe, de volmaakte levensstijl. Dat
liefde dan komt als een beloning.
Zo dacht D. en zo denken velen.
Maar de liefde komt alleen, waar zij welkom
is. Wie voortdurend in de spiegel kijkt,
ziet haar niet.
Het Leermoment van de Week volgt op geheel
organische wijze uit het voorafgaande:
wie meer naar een ander kijkt dan naar
zichzelf, maakt een grote kans op liefde.
Uw mails stromen
nog steeds binnen. Soms is het frappant
te ervaren hoe geheel anders het wereldbeeld
van mijn Cursisten is.
Volgende week is er wederom
aandacht voor de problematiek van buitenlandse
verloofdes. T. uit Ierland had een prachtig
accent maar een beroerde opvatting van
het nakomen van toezeggingen. Dat is onhandig
met het boeken van vluchten. Is een woord
een woord, of is dat weer een Hollandse
opvatting? Wat het antwoord op die vraag
is, verneemt u op maandag
29 april van moi,
|
