Les 23: Wachten en Smachten
Leiden, maandag 8 juni 2009
Lieve Liefdescursisten,
Alles is cultuur, dat weet u toch? Een bos met een hekje eromheen, woorden die een gedicht vormen, rozen voor de Geliefde. Zelfs de kus is cultuur. Het wachten en smachten, waarmee u deze week begint, is dat evenzeer.
Hoe dat zo, Liefdesdocente, zult u vragen.
Welnu. Dit is de laatste les. Dat wil zeggen, van dit seizoen. Al valt het weer tegen (zoals vrijwel alles in de natuur) toch is het bijna zomer, het seizoen van mijn afwezigheid. Daarmee is het ook een seizoen waarin u al het nieuwe dat u heeft geleerd, in de praktijk mag gaan brengen. Toe maar!
U weet natuurlijk, dat u mij voor noodgevallen altijd kunt bereiken. Zelfs in de donkerste hoekjes van de gelegenheden waar ik heen zal gaan, kan ik uw smeken om bijstand horen. Indien u serieus bent, tenminste. Voor alledaagse verdrietjes is er uw zakdoek.
Nog enkele laatste opmerkingen.
Cursist, durf te leven. Elke dag bent u dichter bij de dood, wat een goede reden is om alle kansen en mogelijkheden te benutten. Dat wil niet zeggen dat u als een dronken paard moet doordraven (u ziet, alle ongelukken komen uit de natuur). Neen. U beziet als weldenkend mens de situatie die zich voordoet. Angsten van het type wat-dan, en over de anderen en over niet-goed-genoeg-zijn, die negeert u. Stel dat u ze niet had, wat zou u doen? Doe dat dan.
Voor slonzigheid heeft u geen tijd. Ook als u naar de supermarkt om de hoek gaat, kunt u zomaar de liefde van uw leven ontmoeten. Die mag niet bij uw aanblik in afschuw het hoofd afwenden. Ga op tijd in bad, kam uw haren en trek iets toonbaars aan. Ook als u alleen maar gaat voor een pak melk. Wees elk moment bereid om liefde te ontvangen.
Tot slot. Voel liefde. Ook al bent u alleen en eenzaam, u kunt de herinneringen aan het beste van liefde dat u kende en kent oproepen. Sluit uw ogen. Zucht. Denk aan de liefde die u ooit voelde of nu voelt voor iemand. (iemand, dat kan natuurlijk ook een huisdier zijn). Merk hoezeer u verzacht. Dat gevoel, Liefdescursisten, heeft u nodig. Roep het op tot het altijd in uw hart is. Liefde trekt liefde aan.
Maar vrees niet, Liefdescursisten. Als de dagen korter zullen zijn en de nachten langer, als u onverwacht huivert van de kou, als uw hart verlangt naar warmte, dan, in de nadagen van dit jaar, zal ik terugkeren om u bij te staan met nieuwe lessen over liefde en romantiek. Wees tot dan verzekerd van de tedere bezorgdheid van
|
