Opfriscursus: Het juiste woord

Ik kan de keren niet tellen dat ik, zij het tijdelijk, bezweken ben voor de charmante welsprekendheid van een aanbidder. De weg naar mijn intellectuele dameshart loopt nu eenmaal via het woordenboek. Nieuwe spelling. Gelukkig vereist het verwerven van de gemiddelde Geliefde minder inspanning. Maar toch, wat zegt u tegen die ander en wat juist niet?

Onthou in alle omstandigheden mijn hoofdregel: spreek nooit spontaan. Daar komen de ergste dingen van, ook tijdens het chatten. U hoort uzelf stotteren, gezellige weekends in Parijs voorstellen of opeens quasi-nonchalant songteksten citeren.
Het is in de eerste fase van uw toenadering alleen de bedoeling dat u een prettige woordenstroom produceert die eigenlijk nergens over gaat, maar die toch uw Aanstaande Geliefde aangenaam stemt.

Vroeger heette deze manier van spreken: conversatie. Kijk maar eens in oude etiquetteboeken. Daarin staat vaak ook, dat u onderwerpen dient te vermijden als godsdienst, politiek, seksualiteit en het lichaamsgewicht van uw partner.

Eén enkel woord kan zoveel verschil maken. Angsthazen weten dat en bedenken zich liever tien keer voordat ze hun mond opendoen. En terecht. Persoonlijk heb ik een sterke afkeer van mannen die zichzelf aanduiden als baasje of ventje. Wie zichzelf klein ziet, durft immers niet groot te zijn.

Let dus goed op uw woorden, maar blijf spontaan. Dat is minder moeilijk dan het lijkt. Ieder modern conversatieboek geeft u nuttige voorbeelden. Kijk ook eens een streekroman in voor nuchtere gespreksstof zonder dubbele bodems.

Volgende week maandag in de Opfriscursus: het nut en de betekenis van leugens.

Uw Liefdesdocente,

Vilan van de Loo