 |
|
 |
|
 |
|
Les 9: Verveling
Leiden, maandag 21 februari 2011
Lieve Liefdescursisten,
Eens ging ik om met een man die alles had: een fraai uiterlijk, een mooi innerlijk, een voorliefde voor kleine huisdieren en daarbij woonde hij ook nog eens in een stad waarvan ik hield. Hij rekende erop met mij oud te worden, in liefde verbonden te blijven, zowel in goede als in slechte tijden. Dat was fijn. Op zich. Ook voor mij, hoor. Alleen was er een minpuntje, zo klein dat hij het niet zag, maar voor mij zo groot dat ik niets anders zag.
Hij verveelde me.
Anders gezegd, ik voelde me verveeld, in zijn gezelschap. En ik voelde me ongedurig, door voortdurend iets anders willen doen wat niet kon omdat hij op de bank zat.
Uiteindelijk wilde ik hem niet meer zien. Het verveelde me dat ik me zo verveelde.
Verveling komt zelden voor in de destructieve relaties. Men neme een alcoholist, en alle dagen zijn anders. Verlief u op iemand met een drugsprobleem, en de nachten veranderen van karakter. Maar heeft u verkering met een in-goed mens, van wie u nooit een slecht woord zult horen, dan kan het zo zijn dat de verveling toeslaat.
Dat is natuurlijk een angstige constatering. Is goede liefde saai?
Nee, dat niet. Maar het risico zit er wel degelijk in.
Betrouwbaar en voorspelbaar lijken op elkaar. U kent het karakter van uw Geliefde door en door. U weet wat u wel kunt verwachten en wat niet. In de eerste fase van uw romance is dat betrouwbaar. In de tweede fase is het voorspelbaar en in de derde fase is het saai. Dan verveelt u zich.
Uw verveling is van u. Die vindt niet zijn oorzaak in de Geliefde, maar in u. Want al zou de Geliefde op uw commando opeens elke dinsdag iets onvoorspelbaars doen, dan vindt u dat ook weer saai. Dat geldt ook voor het onvoorspelbare-onvoorspelbare, waarbij u zich ook nog zult ergeren aan de waardering die u moet tonen, maar die u niet voelt.
Als de verveling iets over u zegt, wat zegt het dan?
In principe betekent verveling dat u naar iets nieuws verlangt. Het oude kent u door en door, het geeft niet meer de opwinding of die vreugde uit het begin. Verveling is het gemis van die emoties, en de wens die weer te beleven.
In het romantische betekent verveling dat de balans tussen oud en nieuw verstoord is. U weet het nou wel. Iedere ander lijkt leuker dan uw Geliefde. Nog even, en u gaat de Geliefde verafschuwen. Verveling leidt snel tot walging. Weer dat gezicht, steeds hetzelfde zeggen op dat ene moment, u gaat erop wachten en jahoor, daar is het.
U moet dus zorgen dat u iets nieuws vindt. Ofwel een andere Geliefde die wat minder voorspelbaar is, ofwel wat meer nieuwe impulsen in uw eigen leven. Als u een middagje bent wezen bungeejumpen, is het opeens weer fijn dat de Geliefde des avonds hetzelfde doet als al die avonden ervoor. Hè, heerlijk, zucht u dan.
Dat was eenvoudiger dan u dacht, nietwaar? Verveling is dus relatief gemakkelijk op te lossen. Bijkomend voordeel: u kunt ophouden de Geliefde af te snauwen omdat die even niet voldoet aan uw particuliere behoeften. Dat maakt de sfeer ook weer gezelliger.
Om te voorkomen dat er Liefdescursisten zijn die zich in het andere uiterste storten, zal ik volgende week uitleggen wat de invloed is op de liefde van narcisme en andere persoonlijkheidsstoornissen. Alle saaiheid verdwijnt als de gekte verschijnt. Desalniettemin zijn er schaduwzijden. Welke dat zijn en hoe u hiermee om dient te gaan, verneemt u aanstaande maandag van
|
Uw Liefdesdocente, |
 |