Les 9: Wat is vertrouwen nog waard?
Lassie kwam altijd naar huis

Leiden, maandag 5 maart 2012

Lieve Liefdescursisten,

Uw hart is gebroken en u zag het niet aankomen, eenvoudig omdat u vertrouwde op alle mooie woorden over de liefde die u had gehoord, op alle beloften over eeuwig en voor altijd en ook al omdat u zelf zo verliefd was. Aan u lag het niet en toch ging die liefde over. En die erna ook. En die toen kwam, viel eigenlijk ook tegen. Daarmee komt de onvermijdelijke vraag op.

Bent u een van die mensen die steeds meer van dieren gaat houden, of geeft u de liefde nog een kans?

Ja, hoor eens, liefhebben is niet verplicht. Vriendelijkheid of beleefdheid zijn in Nederland evenmin in de wet verankerd, en dat valt dagelijks te merken. Maar liefde, daar heeft u vertrouwen voor nodig. Een voormalige verloofde die wat bijkluste voor de KGB, vertelde mij dat de meeste mensen te vertrouwen zijn. Zijn werk begon hem dan ook te vervelen, bekende hij mij.

Denk er nog eens over na. Vertrouwen, wat is dat eigenlijk? Lassie was het grote voorbeeld van vertrouwen. De Schotse collie blafte alleen als er wat aan de hand was en dat betekende meestal dat een mensensukkel zich weer in de problemen had gewerkt. Lassie was aaibaar tot in het hoogste kwadraad. Sliep altijd waar hij moest slapen, at altijd wat hij moest eten en kwam op tijd naar huis. Voor elke Lassiefilm waren er dan ook verschillende honden nodig, zoveel braafheid was nauwelijks door een enkel hondje op te brengen.

O, dat wist u niet, van die hondenploeg? Nu wel. Maar u zult moeten toegeven dat het eigenlijk nog veel mooier is op die manier. In vele honden zit een Lassie. Misschien zit Lassie ook wel in vele mensen.

Om daarin te geloven, zult u eerst zelf moeten beginnen met Lassie-gedrag. Als u te vertrouwen bent, weet u zeker dat het voorkomt onder mensen. Dan kunnen ook anderen betrouwbaar zijn. Het kan. U bent het bewijs dat het kan. En daaruit put u uw vertrouwen dat u aan anderen en aan de liefde geeft.

Dat wil natuurlijk niet zeggen dat u maar bij iedereen op schoot moet springen of bij de aanblik van elk vriendelijk gezicht moet gaan kwispelen. Ik zeg dit even met hondenvoorbeelden, maar u begrijpt hopelijk wel de bedoeling ervan. Lassie was ook een schrandere hond, die nooit een kluifje aannam van een schurk. Dat hoeft u ook niet te doen. U mist het instinct dat u zegt of iemand goed of slecht is. Dus moet u daarvoor de tijd nemen. Langzaam aan met die mogelijke Geliefde, zodat u kunt ontdekken of het goed gaat.

Nu zijn er zeer veel Liefdescursisten die een broertje dood hebben aan langzaam-aan-doen. Ze vinden dat ze dan niet genoeg voelen. Ze wensen hartstocht en drama, ze wensen ruzies en verzoeningen, ze willen drama. Volgende week herinner ik u aan de levenslessen uit de film All About Eve. Houdt u zich tot aanstaande maandag een beetje in? Dan verneemt u waarom dat zo nuttig was van