Het romantisch initiatief

Leiden, maandag 24 januari 2005

Mijn dierbare Liefdescursisten,

Dagelijks neemt u initiatief. In de supermarkt legt u een pakje kaas in het wagentje, bij de kassa besluit u tot pinnen of toch maar in contanten te betalen. Des avonds legt u zich op uw linkeroor of rechterzij, en daarna slaapt u in. Tenzij u aan de romantische besluiteloosheid denkt die uw leven teistert. Dan ligt u wakker. Terecht.

Velen van u koesteren de overtuiging dat in de romantiek alle ontwikkelingen "vanzelf" moeten gaan. Anders kan 't niet goed wezen, denkt u. Want als iets "vanzelf" gaat, hoort het zo, dan is het natuurlijk, dat moet het zo zijn, en dan hoeft het ook geen enkele moeite te kosten.

Als u instemmend geknikt heeft bij deze drogredenering, heeft u mijn aandacht. Mijn medelijden ook.

Laat ik u even snoeihard uit de droom helpen. Als u niets doet om uw situatie te veranderen, is de kans groot dat de situatie blijft zoals die is. Meer van hetzelfde resulteert in meer van hetzelfde.

Ik geloof er niet in dat romantiek vanzelf ontstaat. Alleen in de natuur gaan dingen vanzelf, en we hebben de afgelopen weken op het televisiejournaal kunnen zien wat daarvan de gevolgen zijn. Waar 't om mensen gaat, belanden we in het labyrint van de vrije keuze. Anders gezegd: het romantisch initiatief.

U heeft iemand ontmoet met wie u gaarne enige romantische omgang zou hebben. Waarschijnlijk wel meer, nachtdroomt u tot eigen verbazing en verlegenheid. Wat nu?

U kunt de hele zaak meteen verpesten door:
A. ...te besluiten dat het 'vanzelf' moet gaan, anders hoeft het niet.
Dus: u wacht af. Net als die ander.
Resultaat: nul.

B. ...een vurige liefdesbrief te schrijven, omdat bij u tussen droom en daad slechts een postzegel staat.
Resultaat: ook nul. Al te branderige brieven belanden in de regel bij het politiebureau, en dan heeft u zeker aandacht, maar van een geheel ander soort dan u verlangde.

C. .... mijn advies op te volgen.
Simple comme bonjour!

Stap één: geef u rekenschap van uw positie. Weet die ander dat u bestaat? Zo ja, in welke mate? Is er alleen oogcontact geweest, vertoefde u als kamerplantje op de achtergrond, voerde u enkele quasi-ontspannen gesprekjes of bent u al jaren bevriend, tot uw grote wanhoop? Uw positie bepaalt wat u in de eerste minuten van uw romantisch initiatief heeft uit te leggen.

Stap twee: wat wilt u eigenlijk? Een korte amour fou, een liefde pour toujours, of eigenlijk iets er tussen in? Sommigen willen alleen de lichamelijke liefde, die ook heel mooi is, maar dat is een Cursus die ik alleen aan een uitverkoren pupil doceer. Ook het doel van uw romantische belangstelling is van invloed op uw initiatief. Met een verlangde amour fou gaat u niet meteen ringen uitzoeken; dan komen frivolere uitstapjes in aanmerking.

Stap drie: wat werkt voor u? De ene Cursist schrijft prachtige brieven maar stottert onverdraaglijk aan de telefoon. Een ander kan alleen een voorstel doen indien de beoogde Geliefde voor hen staat, terwijl een derde Cursist bij de gedachte eraan meteen naar bed moet. Kort gezegd: u moet in staat zijn uw romantisch initiatief te uiten.

Deze drie stappen maken of breken uw romantisch initiatief.

En daarom is het Leermoment van deze week praktisch van aard en inhoud: eerst denken, dan doen.

Moi begrijpt dat het onbegrijpelijk zwaar kan zijn voor sommige Liefdescursisten om een romantisch initiatief te nemen. Daarom zal ik hier in enkele lessen dieper op ingaan. Volgende week richt ik me op de voor- en nadelen van het romantisch telefoneren. Hoe trekt u de aandacht van de Beoogde Geliefde en vooral, hoe houdt u die vast? Hoe maakt u optimaal gebruik van die eerste kostbare minuut, waarin sfeer, toon en conclusie besloten zijn? Op maandag 31 januari kent u het antwoord op deze kwesties waarvan u waarschijnlijk niet eens wist dat ze bestonden.

Welnu, Liefdescursisten, er valt vraiment veel uit te leggen aan u, en ik verheug me dan ook net als u over mijn bestaan,

uw Liefdesdocente,

Vilan van de Loo