Les 4: Mannen met bindingsangst
Waarom Errol Flynn zo vrolijk was

Leiden, maandag 23 januari 2012

Lieve Liefdescursisten,

Een man kan charme hebben, talenten, intelligentie, hij kan daarbij zo gevoelig zijn als een cocker spaniel en toch een zwarte band in karate hebben, zo'n man kent u wel, zo'n man die alles heeft. Behalve een vaste Geliefde. Maar hij blijft lachen.

Beter gezegd: juist daarom blijft hij lachen. Hoe kan dat, als hij toch zo naar liefde verlangt?

Dat een dergelijke man oprecht liefde wil, is een feit. Zoals hij, zijn er meer. De een noemt ze afkeurend players, de ander verzucht dat het romantici zijn en een derde blijft optimist. Ik ben vaak die derde geweest. Eenvoudig omdat het in mijn aard zit en ik zeker in de liefde toujours het beste verwacht.

Altijd ontvouwde zich dan hetzelfde patroon. Man en Liefdesdocente zien elkaar. Man nadert en maakt avances. Liefdesdocente is op basis van eerdere ervaringen een beetje voorzichtig en houdt dat zeker vijf minuten vol. Man kijkt gevoelig en vertelt over verdrietjes en eenzaamheid. Liefdesdocente besluit: "Ik ga hem redden". En dan gebeurt het.

Errol Flynn (1909-1959) was een van de mooiste mannen die de wereld ooit gekend heeft. Een megaster van het witte doek. Hij speelde vooral piraten en veelzeggende rollen in westerns. Vooral zijn rol in The adventures of Robin Hood (1938) waarin hij speels gekleed in het bos ronddartelde, vond de Liefdesdocente erg mooi. En maar lachen.

Nu kon Errol erg goed omgaan met bewondering. Hij is drie keer getrouwd en had naar verluidt verschillende minnaars en minnaressen. Wat hij deed op de grote feesten die hij gaf, daar durven sommige mensen nog niet over te praten. La Dietriech noemde hem: "Satan's Angel". Dan hebben we wel een beeld, nietwaar Cursisten?

Om maar meteen in de materie te plonsen: de bindingsangst. Het is een adequate manier om anderen op afstand te houden, met als gevolg dat het verlangen naar een romantische relatie volledig intact blijft. Geen realiteit, veel dromen.

Komt u dus iemand tegen die verklaart door en door romantisch te zijn, dan kan dat betekenen: "Ik ben bang om me aan iemand te binden want dan kom ik de realiteit tegen". Daarom trouwen romantici ook zo vaak. Doet iets van realiteit de intrede, dan verlaat de romanticus het huwelijk. Want zo kan het niet bedoeld zijn. Daarmee begint de zoektocht naar de volgende Geliefde, die wel de ware zal zijn.

Met dat uitzicht leeft de romanticus weer helemaal op. Straks ware liefde! Daarom was Errol Flynn zo vrolijk. Hij had steeds dat uitzicht.

Romantisch zijn in een liefdesrelatie kan best. Naar mijn idee moet u dan wel afzien van samenwonen. Vuilniszakken buitenzetten heeft niets met romantiek van doen, sterker nog, het een sluit het ander uit.

Over optimisme valt nog meer te zeggen. Waar het u kan brengen bijvoorbeeld, en hoe u de dunne lijn herkent tussen gerechtvaardigd optimisme en beschamende domheid. Dat en meer leg ik u uit aan de hand van de acht huwelijken van Elisabeth Taylor. Of waren het er negen? Hoe u moet rekenen, leert u volgende week maandag van